ความสําราญใจ คือ

• ความสนุก
  ความเพลิดเพลิน
  ความรื่นเริง
  ความสนุกสนาน

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความสําราญ     ความสบาย ความสุข สุข ความบันเทิง ความสนุกสนาน นันท์ ความปิติยินดี ความบันเทิงใจ ความปลื้มใจ ความหรรษา ปราโมช ปราโมทย์ ความเบิกบาน ความอภิรมย์
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• สําราญ     สุขสบาย สุขสําราญ เกษม เกษมสําราญ สําราญใจ สําเริงสําราญ ชอบใจ ดีใจ ปีติ พอใจ ยินดี สบาย สุข สุขี สุโข สุโขสโมสร รื่นเริง สนุก สนุกสนาน
• สําราญใจ     บันเทิง รื่นเริง สนุกสนาน หรรษา เบิกบาน เพลิดเพลิน สุขสําราญ สําราญ สําเริงสําราญ สนุก ออกรส ที่พอใจ ครึกครื้น ครื้นเครง รื่นรมย์ สราญ
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราญ     ก. รบ เช่น นักเลงเขาไม่หาญราญนักเลง.
• ใจ     น. สิ่งที่ทำหน้าที่รู้ รู้สึก นึก และคิด เช่น ใจก็คิดว่าอย่างนั้น, หัวใจ เช่น ใจเต้น, ลมหายใจ เช่น กลั้นใจ อึดใจ หายใจ, ความรู้สึกนึกคิด เช่น ใจคด
• ความสำราญใจ    ความจุใจ ความพอใจ ความมักน้อย
• ความรําคาญใจ    ความหงุดหงิด
• ความสุขสําราญ    ความปิติยินดี ความสบายใจ ความสุข ความสุขใจ ความเบิกบาน ความผาสุก ความสุขสันต์
• ให้ความสําราญ    ให้ความครื้นเครง ให้ความบันเทิง ให้ความรื่นเริง ให้ความสนุกสนาน ให้ความเพลิดเพลิน
• การสราญใจ    การพักผ่อนหย่อนใจ การหาความบันเทิง
• การหาความสําราญ    การเล่นสนุกสนาน