ความเมามัว คือ

• ความมัวเมา
  ความหลงระเริง

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความเมา     ความไม่ยั้งคิด ความไม่สุขุม ความมึนเมา ความเมามาย เมา
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมา     ก. อาการที่มึนจนลืมตัวขาดสติเพราะฤทธิ์เหล้าฤทธิ์ยาเป็นต้น เช่น เมาเหล้า เมากัญชา, มีอาการวิงเวียนคลื่นเหียนอาเจียนเพราะโดยสารเรือ รถ เครื่องบิน
• เมามัว     ว. หลงละเลิง, มัวเมา ก็ว่า.
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มัว     ว. ไม่แจ่ม เช่น พระจันทร์มัว, ไม่กระจ่าง เช่น ข้อความมัว, ฝ้า เช่น กระจกมัว, ฟาง เช่น นัยน์ตามัว, ขมุกขมัว เช่น มืดมัว, ไม่มืดไม่สว่าง เช่น แสงมัว
• ความเมามาย    ความมึนเมา ความเมา
• ความเมาเล็กน้อย    ความมึนเมาเล็กน้อย
• ความเมื่อย    n. อาการเพลียของกล้ามเนื้อ ชื่อพ้อง: ความเมื่อยล้า, ความอ่อนล้า ตัวอย่างการใช้: เขาเอาสองมือประสานท้ายทอยบิดซ้ายขวาขับไล่ความเมื่อยขณะเขายังหลับตา
• ความเร็ว    (วิทยา) น. อัตราการเคลื่อนที่ของวัตถุต่อ ๑ หน่วยเวลา โดยระบุบ่งทิศทางของการเคลื่อนที่ด้วย. (อ. velocity).
• ความมัวเมา    ความหลงระเริง ความเมามัว ความหลงใหล ความคลั่งไคล้ ความหลง ความตื่นเต้นเกินไป
• ความมึนเมา    ความเมา ความเมามาย