ความเมินเฉย คือ

• ความห่างเหิน
  ความไม่สนใจ
  ความไม่แยแส
  ความไร้กังวล
  ความไม่ใส่ใจ

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• เม     น. แม่. ( ข. ).
• เมิน     ก. เบือนหน้าหนี, ไม่ยอมดู, ไม่ยอมแล.
• เมินเฉย     ก. ไม่สนใจใยดี.
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• เฉ     ว. เหไป, ไม่ตรงเส้นตรงแนว.
• เฉย     ก. แสดงอาการเป็นปรกติไม่สนใจไยดีต่อสิ่งหรือเหตุการณ์ที่ประสบ เช่น ถูกด่าว่าก็เฉย. ว. นิ่งอยู่ไม่แสดงอาการอย่างใดอย่างหนึ่งออกมา เช่น นอนเฉย.
• ความเฉยเมย    ความเพิกเฉย ไม่สนใจ ไม่เอาใจใส่ ความไม่เอาใจใส่ ความเยือกเย็น ความเย็นชา
• ความเฉยๆ    ความเรื่อยๆ ความไม่สนใจ
• ความเพิกเฉย    ความละเลย ความไม่เอาใจใส่ ไม่สนใจ ไม่เอาใจใส่ ความเฉยเมย ความไม่สนใจ
• ความนิ่งเฉย    ภาวะแห่งความสงบเงียบ สันติ สันติภาพ
• ที่เมินเฉย    ที่ไม่ให้ความสําคัญ
• โดนเมินเฉย    โดนทํามึนตึง ถูกเมิน โดนมองข้าม

• แทนที่จะได้รับความเมตตาสงสาร ข้าได้รับแต่ความเมินเฉย
• และต้นเหตุของความเมินเฉยของนักเรียนของคือ
• แทนที่จะปรานี ข้าเจอแต่ความเมินเฉย