ความเลวร้ายมาก คือ

• ความน่าเบื่อหน่ายที่สุด

• ความ     คฺวาม น. เรื่อง เช่น เนื้อความ เกิดความ; อาการ เช่น ความทุกข์ ความสุข; คดีที่ฟ้องร้องกันในโรงศาล; คำนำหน้ากริยาหรือวิเศษณ์เพื่อแสดงสภาพ เช่น
• ความเลว     ความหยาบช้า ความหยาบคาย ความหยาบโลน ความชั่ว ความไม่ดี ข้อบกพร่อง ข้อเสีย ความชั่วร้าย มลทิน ความร้าย ความร้ายกาจ ความชำรุดง่าย ความบกพร่องทางกาย
• ความเลวร้าย     ความชั่วร้าย ความโหดเหี้ยมทารุณ ความร้ายกาจ ความต่ําช้า ความเคร่งขรึม
• วา     ๑ น. มาตราวัดตามวิธีประเพณี เท่ากับ ๔ ศอก มีอัตราเท่ากับ ๒ เมตร, อักษรย่อว่า ว. ก. กิริยาที่กางแขนเหยียดตรงออกทั้ง ๒ ข้าง. ๒ น.
• วาม     วามะ- ว. ซ้าย, ข้างซ้าย. ( ป. , ส. ). ๑ ว. เป็นแสงเรือง ๆ อย่างแสงหิ่งห้อย เช่น น้ำเคี้ยวยูงว่าเงี้ยว ยูงตาม ทรายเหลือบหางยูงงาม ว่าหญ้า
• เลว     ว. มีค่าต่ำกว่ามาตรฐาน เช่น กระดาษเลวเขียนหมึกแล้วซึม; สามัญ เช่น ทหารเลว ไพร่เลว; ต่ำ, ทราม, เช่น มารยาทเลว. ก. รบ, รบศึก, มักใช้เข้าคู่กับคำ
• เลวร้าย     v. มีนิสัยไม่ดีมากๆ , ชื่อพ้อง: ไม่ดี, ชั่วร้าย, เลวทราม, เลว, ทราม ตัวอย่างการใช้: ถึงผู้หญิงคนนั้นจะเลวร้ายแค่ไหน
• เลวร้ายมาก     แย่มาก น่ากลัวมาก แย่จริงๆ ร้ายแรงมาก น่าสะพรึ่งกลัว
• วร     วะระ-, วอระ- น. พร; ของขวัญ. ว. ยอดเยี่ยม, ประเสริฐ, เลิศ. ( ป. , ส. ).
• ร้า     ๑ น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง รูปคล้ายนกยาง, มักเรียกกันว่า อีร้า. ( พจน. ๒๔๙๓). ๒ น. ชื่ออาหารชนิดหนึ่งทำด้วยปลาหมักเกลือ เรียกว่า ปลาร้า;
• ร้าย     ว. ดุ เช่น ใจร้าย, ชั่ว เช่น ปากร้าย คนร้าย, ไม่ดี เช่น เคราะห์ร้าย โชคร้าย ชะตาร้าย; ที่เป็นอันตราย เช่น พิษร้าย เนื้อร้าย โรคร้าย. น.
• ร้ายมาก     ร้ายกาจ เหลือร้าย
• ยม     ๑ ก. ร้องไห้. ( ข. ). ๒ ยม, ยมมะ- น. เทพเจ้าผู้เป็นใหญ่ประจำโลกของคนตาย; ชื่อดาวเคราะห์ดวงที่ ๙ ในระบบสุริยะ มองไม่เห็นด้วยตาเปล่า
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• มาก     ว. หลาย, ตรงกันข้ามกับ น้อย, เช่น คนมาก น้ำมาก กินมาก.

• ยิ่งเพิ่มความเลวร้ายมากขึ้นไปอีก ตำรวจดีๆสักคน .
• การตัดสินใจที่เราจะเสียอย่างหนึ่งของเรา คือความเลวร้ายมากกว่าเขา