คะน้าจีน คือ
"คะน้าจีน" อังกฤษ"คะน้าจีน" จีน
- คะ ๑ คำกร่อนของคำหน้าซึ่งซ้ำกับคำหลังในคำที่มี ค เป็นพยัญชนะต้นในบทกลอน เช่น ครื้นครื้น กร่อนเป็น คะครื้น โครมโครม กร่อนเป็น คะโครม
- คะน้า น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Brassica oleracea L. var. alboglabra (Bailey) Sun ในวงศ์ Cruciferae ใช้เป็นผัก, คาน้า ก็เรียก.
- น้า น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
- จี ว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ. ( ทวาทศมาส ), พายัพว่า จี๋.
- จีน ๑ น. ชื่อประเทศและชนชาติที่อยู่ในเอเชียตะวันออก มีพรมแดนติดต่อกับมองโกเลีย รัสเซีย เวียดนาม ลาว พม่า ภูฏาน เนปาล อินเดีย คีร์กีซ และคาซัคสถาน
- คะนน (ปาก) น. เรียกหม้อดินขนาดใหญ่ชนิดหนึ่ง มีขีดเป็นรอยโดยรอบ สำหรับใส่น้ำ น้ำตาลโตนด เป็นต้น ว่า หม้อคะนน, หม้อทะนน ก็ว่า.
- คะนอง ก. แสดงอาการร่าเริง, คึก, ลำพอง; พูดหรือทำเกินขอบเขต เช่น คะนองปาก คะนองมือ; เรียกอาการของฟ้าที่มีเสียงลั่นเปรี้ยง ๆ ว่า ฟ้าคะนอง.
- คะนึง ก. คิดทบทวน, นึกตรอง, คำนึง ก็ว่า.
- คะนึงถึง v. นึกถึงด้วยใจผูกพัน ชื่อพ้อง: คิดถึง, ระลึกถึง คำตรงข้าม: ลืม ตัวอย่างการใช้: มิตรไมตรีของเขาทำให้ฉันคะนึงถึงอยู่เสมอ
- คิดคะนึง ครุ่นคิด จำได้ ระลึกได้ รำลึก หวนคิด
- อึงคะนึง ว. เอะอะ, อื้ออึง.
- การคิดคะนึง การมุ่งหมาย การเข้าฌาน การเพ่งพิจารณาดู การไตร่ตรอง สมาธิ
- คะนองกาม กําเริบกาม ฟองกาม
- คะนองปาก สนุกปาก
- คึกคะนอง คะนอง คึก ร่าเริง ลําพอง ฮึกเฮิม ฮึกเหิม ซน ซุกซน คึกคาม
มือถือ