คำตบลตะแลง คือ

• การกระทำที่แปลกประหลาด
  การพูดคำดังกล่าว
  คำคม
  คำพูดที่ฉลาด
  คำเยาะเย้ย
  คำเล่นลิ้น vt.
  ฝ่าวงล้อมออกมา
  สิ่งที่แปลกประหลาด

• คำ     ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
• ตบ     ๑ น. ชื่อไม้น้ำในวงศ์ Pontederiaceae มี ๒ ชนิด คือ ชนิด Monochoria hastata (L.) Solms ขึ้นตามท้องนาที่แฉะและน้ำนิ่ง ดอกสีน้ำเงิน
• ตะ     ก. ทา, ฉาบ, แตะ, กะไหล่ เช่น ตะทอง ว่า กะไหล่ทอง, ตะทองลาย ว่า กะไหล่ทองเป็นดวง ๆ, หรือ ตะถม เป็นต้น.
• แล     ๑ ก. ดู, มอง, เช่น สองตาก็ไม่อยากแล เหลียวซ้ายแลขวา, ทอดตาดูเพื่อให้รู้ให้เห็น, มักใช้เข้าคู่กับคำ ดู หรือ เห็น เป็น แลดู แลเห็น. ๒ ว.
• แลง     ๑ น. ชื่อหินชนิดหนึ่ง เมื่ออยู่ใต้ดินมีลักษณะเป็นดินอ่อน เมื่อถูกลมแล้วแข็ง เป็นหินสีแดงอย่างอิฐเผา แต่ปรุเป็นรูเหมือนไม้ที่เพรียงกิน เรียกว่า
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• นิโลตบล    -บน, -โลดบน น. บัวขาบ. (ป. นีลุปฺปล; ส. นีโลตฺปล).
• ตลบตะแลง    ว. พลิกแพลงด้วยเล่ห์เหลี่ยมให้หลงเชื่อ, ปลิ้นปล้อน.
• ตะแลงแกง    น. ทางสี่แพร่ง, ต่อมาเลือนไปหมายถึงที่สำหรับฆ่านักโทษในสมัยโบราณ.
• ตบลงไป    ตอกเข้าไป ทุบลงไป
• คนตลบตะแลง    คนสับปลับ คนกลับกลอก คนพูดกลับกลอก คนไม่รักษาคำพูด คนพูดอย่างทำอย่าง คนหลอกลวง คนเสแสร้ง คนโกหก
• คําพูดตลบตะแลง    การพูดอําพรางความจริง การพูดเล่นสํานวน คําพูดหลบเลี่ยง
• ตะแลงแกรง    ตะแลงแกง ที่แขวนคอนักโทษประหาร
• พูดตลบตะแลง    พูดหลบหลีก
• อย่างตลบตะแลง    อย่างพลิกผัน