คำพูดหยาบคาย คือ

• บุคคลที่ขายศักดิ์ศรีของตัวเอง
  บุคคลที่ร่วมประเวณีเพื่อหาเงิน
  ผู้ล่อลวงหญิงมาให้ทำประเวณี ʼ
  หญิงสำส่อน
  หญิงโสเภณี
  แพศยา
  แม่เล้า
  โสเภณี

• คำ     ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
• คำพูด     วาจา คติพจน์ คำบอก คำเล่าลือ วิธีการพูด สำนวน สำนวนโวหาร
• พู     ๑ น. เรียกสิ่งที่มีลักษณะนูนออกมา เช่น พูทุเรียน. ๒ น. ถั่วพู. ( ดู ถั่วพู ).
• พูด     ก. เปล่งเสียงออกเป็นถ้อยคำ, พูดจา ก็ว่า.
• พูดหยาบคาย     กระทําหยาบคาย พูดจาบจ้วง พูดแดกดัน พูดมาก
• หย     หะยะ- น. ม้า. ( ป. , ส. ).
• หยาบ     ว. ไม่ละเอียด เช่น ทรายหยาบ แป้งหยาบ; ไม่สุภาพ เช่น กิริยาหยาบ พูดหยาบ, ไม่เรียบร้อย เช่น เก็บข้าวของสุมไว้หยาบ ๆ, สาก ๆ เช่น ฝ่ามือฝ่าเท้าหยาบ.
• หยาบคาย     ว. ไม่สุภาพ เช่น พูดจาหยาบคาย กิริยาหยาบคาย.
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาบ     ๑ น. เส้นปอ, เปลือกของต้นไม้บางชนิดที่มีปอหรือเส้นใย ใช้ปูรองขากูบกันไม่ให้กัดหนังช้างเป็นต้น. ๒ ว. อาการที่โบกหรือกระพือขึ้นลงช้า ๆ,
• คา     ๑ น. เครื่องจำคอนักโทษ ทำด้วยไม้. ๒ ก. ค้างอยู่, ติดอยู่, เช่น ข้าวคาปาก คาถ้วยคาชาม. ว. ยังไม่พ้นไปจากที่นั้น ๆ เช่น ยืนคาประตู สุกคาต้น
• คาย     ๑ ก. ปล่อยของที่ไม่ต้องการจะกลืนหรือกลืนไม่ได้ออกจากปาก เช่น คายชานอ้อย; ปล่อยออกมา เช่น คายความร้อน;
• คำพูดที่หยาบคาย    ลักษณะที่หยาบคาย
• คำพูดหรือข้อเขียนที่หยาบคายหรืออนาจาร    การกระทำที่หยาบคายหรืออนาจาร ความอนาจาร
• คำหยาบคาย    คำหยาบ ถ้อยคำหยาบคาย

• แผ่นก็อบปปี้ของคำพูดหยาบคายนั่นทุกๆแผ่น
• ฉันจะไม่ทนฟังคำพูดหยาบคายในออโรร่า เฮ้าส์ ไม่ว่ามาจากใคร
• แถมคุณยังใช้คำพูดหยาบคายอีก
• ชายคนหนึ่งยอมให้ตัวเองอัปยศดูถูกผู้หญิงที่มีคำพูดหยาบคายบังคับให้เธอรู้สึกผิดอย่างไร้ขอบเขตในทุกสิ่ง
• ผู้หญิงทุกคนควรมีผ้าเช็ดหน้ากับเธอวันนี้พวกเขาเป็นผ้าเช็ดปากที่ใช้แล้วทิ้ง เราไม่ควรลืมว่ากลิ่นแรงของยาดับกลิ่นหรือน้ำหอมถือได้ว่าเป็นคำพูดหยาบคาย