คำเสริมหน้า คือ

• คำเสริมหน้าชื่อบุคคล

• คำ     ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
• คำเสริม     ส่วนสังกัด เป็นสิ่งประกอบหรือส่งเสริม
• เส     ก. เฉ, ไถล, เช่น เสไปพูดเรื่องอื่น, เชือนแช เช่น เสความ.
• เสริม     เสิม ก. เพิ่ม, เติม, ต่อเติม, หนุน, เช่น เสริมคันกั้นน้ำ เสริมกราบเรือให้สูงขึ้น เสริมจมูก. ว. ที่เพิ่มเติม เช่น อาหารเสริม เก้าอี้เสริม
• สร     สฺระ- คำนำหน้าคำอื่นที่ใช้ในบทกลอนเพื่อความสละสลวย เช่น ดื่น เป็น สรดื่น, คำที่แผลงมาจากคำที่ขึ้นต้นด้วยตัว ส ซึ่งใช้ในบทกลอน เช่น สนุก เป็น
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ริม     น. ชาย, ขอบ, เช่น ริมคลอง ริมผ้า ริมโต๊ะ. บ. ใกล้, ชิด, เช่น นั่งริมหน้าต่าง. ว. ด้านนอก เช่น น้องนอนกลาง พี่นอนริม; ( ปาก ) เกือบ, จวน, เช่น
• หน     น. ทาง, ทิศ, เช่น หนเหนือ หนใต้; ครั้ง, คราว, เช่น กี่หน; ที่, สถานที่, เช่น ถึงยามค่ำน้ำค้างลงพร่างพร้อย น้องจะลอยลมบนไปหนใด. (นิราศอิเหนา),
• หน้า     น. ส่วนของศีรษะตั้งแต่หน้าผากลงมาจดคาง; ซีกของกายที่ตรงข้ามกับหลัง,
• น้า     น. น้องของแม่, เรียกผู้ที่มีวัยอ่อนกว่าแม่.
• คำเสริมหน้าชื่อบุคคล    คำเสริมหน้า
• คำเสริม ท้าย    ปัจฉิมลิขิต ภาพเสริมท้าย โพสต์สคริปต์ เป็นชื่อภาษาที่ใช้ในการจัดหน้าของระบบอะโดบี ใช้กับเครื่องพิมพ์เลเซอร์ หรือหน่วยแสดงผลที่มีความละเอียดสูงมาก ๆ การที่จะใช้ภาษาโพสต์สคริปต์ได้ จำเป็นต้องมีชอฟต์แว
• คำเสริมท้าย    คำต่อท้าย ปัจจัย สิ่งต่อท้าย อาคม เครื่องหมายต่อท้าย
• คำเสก    n. คำเสกเป่าที่ถือว่าศักดิ์สิทธิ์ ชื่อพ้อง: คาถาอาคม, มนต์, คาถา
• คำเหน็บแนม    การตบหน้า การวางสิ่งที่แบนลงโครม เสียงตบ เสียงวางลงโครม