คำโอง คือ

• ๑
  ก. โอ่โถง; อวดอ้าง.
  ๒
  น. เนื้อตัวผู้.

• คำ     ๑ น. ทองคำ เช่น หอคำ เชียงคำ. ๒ น. เสียงพูด, เสียงที่เปล่งออกมาครั้งหนึ่ง ๆ, เสียงพูดหรือลายลักษณ์อักษรที่เขียนหรือพิมพ์ขึ้นเพื่อแสดงความคิด
• โอ     ๑ น. (๑) ส้มโอ. ( ดู ส้ม ๑ ). (๒) ชื่อลูกจันชนิดหนึ่ง. ( ดู จัน ). ๒ น. ชื่อปลาทะเลขนาดใหญ่หลายชนิดในวงศ์ Thunnidae อยู่เป็นฝูงห่างฝั่ง
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• คำโอ้อวด    วิชาการ วิทยาการ วิทยาศาสตร์
• ลำโอง    น. สัตว์ชนิดหนึ่งในจำพวกกวาง. (พจน. ๒๔๙๓).
• คำโท    (ฉันทลักษณ์) น. คำที่มีเครื่องหมายวรรณยุกต์โทกำกับอยู่ไม่ว่าคำนั้นจะเป็นเสียงวรรณยุกต์ใด เป็นคำบังคับในการแต่งโคลง เช่น ข้า คว้า แล้ว.
• คำโบล    (โบ) ก. ลูบ, ลูบคลำ, ลูบไล้. (ดู กำโบล).
• คำโป้ปด    คำโกหก เรื่องเท็จ เรื่องโกหก เรื่องไม่จริง เรื่องโกหกมดเท็จ
• คำโกหก    กุ โกหก คำโป้ปด เรื่องเท็จ เรื่องโกหก เรื่องไม่จริง เรื่องโกหกมดเท็จ
• คำโต้ตอบ    การตอบโต้ คำโต้แย้ง การตอบกลับ
• คำโต้แย้ง    คำโต้ตอบ การตอบโต้ การตอบกลับ
• คำโฆษณา    การแจ้งความ การโฆษณา คำแจ้งความ สิ่งที่ใช้ในการโฆษณา อาชีพหรือธุรกิจการโฆษณา
• คำโวหาร    คำปราศรัย คำสุนทรพจน์ ศิลปะแห่งการพูด ศิลปะการแสดงสุนทรพจน์
• กล่าวคำโวหาร    กล่าวคำปราศรัย แสดงสุนทรพจน์
• ภาษาคำโดด    น. ภาษาแบบที่ใช้คำที่มีลักษณะโดด ๆ คือ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงรูปไปตามหน้าที่หรือตามความสัมพันธ์ทางไวยากรณ์เกี่ยวเนื่องกับคำอื่น คำในภาษาคำโดดมักจะมีพยางค์เดียวเป็นส่วนมาก แต่ก็มีคำสองพยางค์และหลายพยางค