คุ้มเกรง คือ

• ก. ปกป้องไว้ให้คนอื่นเกรงกลัว.

• คุ     ว. ไหม้ระอุอยู่ข้างในอย่างไฟที่ไหม้ขอนไม้ระอุอยู่ข้างใน. ( ปาก ) ก. ดุ เช่น ถูกคุ.
• คุ้ม     ๑ ก. กัน, ป้องกัน, เช่น คุ้มฝน; พอ, สม, พอสมควรกัน, เช่น คุ้มค่า คุ้มเหนื่อย; พอเท่ากัน เช่น คุ้มทุน. ว. มากพอสมควรกัน เช่น กินเสียคุ้ม. ๒ (
• เก     ว. ไม่ตรงตามแนว, ไม่เป็นระเบียบ, (ใช้แก่ของที่เป็นซี่เป็นลำ) เช่น ฟันเก ขาเก; ไม่ยอมปฏิบัติตามระเบียบ; เกะกะ, เกเร; ( ปาก )
• เกรง     เกฺรง ว. นึกกลัวไปเอง, นึกวิตกไปเอง, เช่น เกรงว่าเขาจะเดือดร้อน.
• กร     ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
• กรง     กฺรง น. สิ่งที่ทำเป็นซี่ ๆ สำหรับขังนกเป็นต้น ตั้งอยู่กับที่หรือยกไปได้; ในบทกลอนใช้หมายความว่า เปล ก็มี เช่น ถนอมในพระกรงทอง. ( เห่กล่อม ). (
• รง     ๑ น. ชื่อไม้ต้นชนิด Garcinia hanburyi Hook.f. ในวงศ์ Guttiferae ใบเดี่ยว เรียงตรงข้าม ทุกส่วนมียางสีเหลือง. ๒ น. ชื่อยางไม้ที่ได้จากไม้ต้น
• คร้ามเกรง    ก. เกรงกลัว.
• ความเกรงอกเกรงใจ    ความเกรงใจ
• ความเกรงกลัว    ความครั่นคร้าม ความเกรงขาม ความยำเกรง ความกลัวเกรง ความกลัว ความตกใจ
• ความเกรงขาม    ความครั่นคร้าม ความเกรงกลัว
• ความเกรงใจ    ความเกรงอกเกรงใจ
• น่าคร้ามเกรง    น่ายําเกรง น่าเกรงขาม น่านับถือ น่าเคารพ
• โกรงเกรง    โกฺรงเกฺรง ว. จวนพัง เช่น ศาลาโกรงเกรง.
• กริ่งเกรง    ก. ระแวงกลัวไป.