ค่อนข้างขาว คือ

• ค่อนข้างซีด
  ค่อนข้างซีดขาว
  ค่อนข้างขาวเผือก
  ซีดขาว
  ค่อนข้างจาง

• ค่อ     ( ถิ่น-อีสาน ) น. ปลาช่อน. ( ดู ช่อน ).
• ค่อน     ๑ ก. ติ, ว่าให้สะเทือนใจ. ๒ ว. มากกว่าครึ่ง, เกือบเต็ม, เช่น ข้าวค่อนหม้อ นั่งคอยมาค่อนวัน. ๓ ก. ตัด, ทอน, เช่น บั่นเรือขาดเปนท่อน
• ค่อนข้าง     ว. หนักหรือกระเดียดไปทางใดทางหนึ่ง เช่น ค่อนข้างดี.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• นข     นะขะ- ( แบบ ) น. เล็บ, เล็บมือ, เล็บเท้า. ( ป. , ส. ).
• ข้า     ๑ น. บ่าวไพร่, คนรับใช้. ๒ ส. คำใช้แทนตัวผู้พูด พูดกับผู้ที่เสมอกันอย่างเป็นกันเองหรือผู้ใหญ่พูดกับผู้น้อย, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
• ข้าง     น. เบื้อง เช่น ข้างหน้า ข้างหลัง; ส่วน เช่น ข้างหัว ข้างท้าย; ฝ่าย เช่น ข้างไหน ข้างนี้; สีข้าง เช่น เอาข้างเข้าถู. บ. ใกล้, ริม, เช่น
• ขา     ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
• ขาว     ๑ น. สีชนิดหนึ่งเหมือนสำลี. ว. มีสีอย่างสำลี, โดยปริยายหมายความว่า แจ่มแจ้ง, สะอาดบริสุทธิ์, ปราศจากมลทิน. ๒ น. เทียนขาว. ( ดู เทียนขาว
• ค่อนข้างขาวเผือก    ค่อนข้างขาว ซีดขาว
• ค่อนข้างขาวหรือจาง    ค่อนข้างซีด
• ค่อนข้างซีดขาว    ค่อนข้างขาว ค่อนข้างซีด
• ค่อนข้างดี    ปานกลาง
• ทับทางขาว    ดู ทับสมิงคลา.
• นกยางขาว    กินปลิง ยางควาย

• เทียบกับอดีต ตอนนี้ค่อนข้างขาวสะอาด .
• มีเลือดออก สำหรับงานศิลปะใด ๆ ที่มีเส้นขอบค่อนข้างขาวหรือเป็นสีเราไม่แนะนำให้ดำเนินการต่อ