ค่าใช้สอย คือ

• ค่าครองชีพ
  ค่าเลี้ยงชีพ
  ค่าเลี้ยงดู
  ค่าใช้จ่าย
  รายจ่าย

• ค่า     น. มูลค่าหรือราคาของสิ่งใด ๆ ทั้งที่เป็นรูปธรรมและนามธรรม ที่มีประโยชน์ในทางใช้สอย แลกเปลี่ยน หรือทางจิตใจเป็นต้น บางอย่างก็ประเมินเป็นเงินได้
• ใช้     ก. บังคับให้ทำ เช่น ใช้งาน; จับจ่าย เช่น ใช้เงิน; เอามาทำให้เกิดประโยชน์ เช่น ใช้เรือ ใช้รถ; ชำระ ในคำว่า ใช้หนี้; ตอบแทน, ให้ทดแทน, เช่น
• ใช้สอย     ก. เอามาทำให้เกิดประโยชน์, จับจ่าย, บังคับให้ทำ.
• สอ     ๑ ว. ขาว เช่น ดินสอพอง. ( เทียบ เขมร ส ว่า ขาว). ๒ ว. ประดังกัน เช่น วิ่งสอกันมารับหน้า, หลั่งออกมาออ ในคำว่า น้ำลายสอ. ๓ น. คอ. ( ข.
• สอย     ๑ ก. เอาไม้มีขอหรือมีง่ามหรือไม้จำปาเกี่ยว ดึงดัน หรือบิดเอาดอกไม้ลูกไม้เป็นต้นลงมา; แทงด้วยเข็มหรือสิ่งที่แหลมอย่างเข็มเย็บผ้าให้เป็นตะเข็บ. ๒
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ใช้สอยอีก    เอาไปใช้อีก ใช้อีก
• ใช้สอยได้    ใช้การได้ ใช้ทน ใช้ได้ดี
• ค่าใช้จ่าย    รายจ่าย ค่าเลี้ยงชีพ เบี้ยเลี้ยง ค่าครองชีพ ค่าใช้สอย รายการจ่าย จํานวนเงินที่ต้องใช้ การกระทำได้ดีกว่า การใช้จ่าย ค่าโสหุ้ย สิ่งที่ไหลออกไป เงินที่จ่ายไป ราคา โสหุ้ย
• การใช้สอย    การทําให้เกิดประโยชน์ อุปโยค การใช้ การใช้ประโยชน์
• จับจ่ายใช้สอย    จับจ่าย ใช้จ่าย ใช้สอย จ่าย ซื้อ ใช้
• ซึ่งใช้สอยได้    ซึ่งพร้อมให้บริการ ซึ่งเป็นประโยชน์ ซึ่งใช้งานได้ ซึ่งใช้ได้จริง
• พอใช้พอสอย    ว. เพียงพอแก่การจับจ่ายใช้สอย เช่น มีเงินพอใช้พอสอยไปเดือนหนึ่ง ๆ, พอใช้ ก็ว่า.
• เครื่องใช้สอย    ของใช้ เครื่องใช้
• ที่ใช้คําน้อย    ห้วน

• ทางบังคับความพยาบาทของเขาให้มามีค่าใช้สอย
• คุณค่าทางศิลปะและคุณค่าของชุดเย็บปักถักร้อยสามารถนำมาเปรียบเทียบกับภาพวาดจีนและภาพวาดแนวนอนได้และค่าใช้สอยของมันจะยั่งยืนมากขึ้น