ค้าขายสิ่งผิดกฎหมาย คือ
"ค้าขายสิ่งผิดกฎหมาย" อังกฤษ
- ค้า ๑ ก. ซื้อขายสินค้าหรือบริการ. ๒ ( โบ ) ก. ออกแสดง เช่น บค้าอาตม์ออกรงค์. ( ตะเลงพ่าย ), มีมือถือดาบกล้าอวดค้าค้าคำราม. ( ม. คำหลวง
- ค้าขาย ก. ทำมาหากินในทางซื้อขาย.
- ขา ๑ น. อวัยวะตั้งแต่ตะโพกถึงข้อเท้า สำหรับยันกายและเดินเป็นต้น (ไทยถิ่นอื่น ขา หมายความตั้งแต่ตะโพกถึงเข่า);
- ขาย ก. เอาของแลกเงินตรา, โอนกรรมสิทธิ์แห่งทรัพย์สินให้แก่กันโดยตกลงกันว่าผู้รับโอนจะใช้ราคาแห่งทรัพย์สินนั้น มีหลายลักษณะ คือ
- สิ คำประกอบท้ายคำอื่นเพื่อเสริมข้อความให้เด่น ให้ชัด หรือให้สละสลวย เป็นต้น, โดยมากใช้กับกริยาเป็นเชิงบังคับ เชิงชวน หรือรับคำ เป็นต้น เช่น ไปสิ มาสิ,
- สิ่ง น. ของต่าง ๆ โดยไม่จำกัดว่ามีชีวิตหรือไม่มีชีวิต เช่น คน สัตว์ และพืช เป็นสิ่งมีชีวิต ก้อนหินเป็นสิ่งไม่มีชีวิต ทองคำเป็นสิ่งมีค่า; ภาวะ,
- สิ่งผิดกฎหมาย ของผิดกฎหมาย ความหลอกลวง
- ผิ สัน. ถ้า, หาก, แม้น.
- ผิด ว. ไม่ตรงกับความจริงหรือที่กำหนดนิยมไว้, ไม่ถูก, ต่างไป, แปลกไป, เช่น ของสิ่งนี้ผิดกับสิ่งนั้น.
- ผิดก ผิ-ดก ว. มั่งคั่ง, ผึ่งผาย. ( ป. ผีตก; ส. สฺผีตก).
- ผิดกฎ ฝ่าฝืน ผิดกฎหมาย ผิดกติกา
- ผิดกฎหมาย v. ไม่เป็นไปตามกฎหมายที่กำหนดไว้ คำตรงข้าม: ถูกกฎหมาย ตัวอย่างการใช้: กสท. ยืนยันว่าบริการอินเทอร์เน็ตฟรีของทศท. นั้นผิดกฎหมาย
- ดก ว. มาก, มากกว่าปรกติ, (มักใช้แก่สิ่งที่เกิดมีขึ้นตามธรรมชาติ) เช่น ต้นไม้ออกดอกออกผลมากกว่าปรกติ เรียกว่า ดอกดก ผลดก, ไก่ที่ไข่มากกว่าปรกติ
- กฎ กด ( โบ ) ก. จดไว้เป็นหลักฐาน เช่น ให้นายยกกระบัตรกฎปากหลากคำไว้. ( กฎหมายอายัดทาส ), ตรา เช่น ตรัสแก่ขุนศรีภูริปรีชาให้กฎเป็นตำราไว้. (
- กฎหมาย ( กฎ ) น. กฎที่สถาบันหรือผู้มีอำนาจสูงสุดในรัฐตราขึ้น หรือที่เกิดขึ้นจากจารีตประเพณีอันเป็นที่ยอมรับนับถือ เพื่อใช้ในการบริหารประเทศ
- หมา ๑ น. ชื่อสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมหลายชนิดหลายสกุลในวงศ์ Canidae ลำตัวมีขนปกคลุม มีเขี้ยว ๒ คู่ ตีนหน้ามี ๕ นิ้ว ตีนหลังมี ๔ นิ้ว ซ่อนเล็บไม่ได้
- หมาย น. หนังสือราชการที่ใช้เกณฑ์ เกาะกุม หรือ เรียกตัว เป็นต้น เช่น หมายเกณฑ์ หมายจับ หมายศาล, ( กฎ ) หนังสือคำสั่งของศาลหรือเจ้าพนักงานสั่งให้กระทำการ
- มา ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
- มาย ก. ตวง, นับ. ( ป. ).
มือถือ