คําสั่งสอน คือ

• อบรม
  เทศน์แจง
  ธรรม
  คุณความดี
  หลักธรรมะ
  คําสอน
  คําอบรม
  ตํารา
  หลักคําสอน
  คําตักเตือน
  คําเตือน

• คํา     ชื่อ ศัพท์ คํารวมเสียง คําพูด คํากล่าว ถ้อยคํา วจี วาจา เสียงพูด
• คําสั่ง     คําชี้แจง คําบัญชา บัญชา รับสั่ง แถลงการณ์ การประกาศ คําประกาศ ประกาศิต กฎกระทรวง ข้อบังคับ ข้อบัญญัติ พระราชกฤษฎีกา คําตัดสิน อาเทศ กฎ อาณัติ
• สั่ง     ๑ ก. บอกไว้เพื่อให้ทำหรือให้ปฏิบัติเป็นต้น เช่น ครูสั่งให้นักเรียนทำการบ้าน แม่สั่งให้ถูบ้าน; บอกไว้อาลัยในการที่จะจากไป เช่น ฝนสั่งฟ้า
• สั่งสอน     ก. ชี้แจงให้เข้าใจและบอกให้ทำ เช่น แม่สั่งสอนลูกให้เป็นคนดี, สอนสั่ง ก็ว่า.
• สอ     ๑ ว. ขาว เช่น ดินสอพอง. ( เทียบ เขมร ส ว่า ขาว). ๒ ว. ประดังกัน เช่น วิ่งสอกันมารับหน้า, หลั่งออกมาออ ในคำว่า น้ำลายสอ. ๓ น. คอ. ( ข.
• สอน     ก. บอกวิชาความรู้ให้ เช่น ครูสอนหนังสือนักเรียน, แสดงให้เข้าใจโดยวิธีบอกหรือทำให้เห็นเป็นตัวอย่างเพื่อให้รู้ดีชั่วเป็นต้น เช่น สอนแม่ไม้มวยไทย
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ค่าสอน    การอบรม ค่าอบรม ค่าสอนพิเศษ
• คําสอน    คติ คําพังเพย คําสุภาษิต คําสั่งสอน คําอบรม ตํารา หลักคําสอน คติธรรม ประโยคสอนใจ เรื่องสอนใจ
• พร่ําสั่งสอน    ตอกย้ํา พร่ําสอน
• ค่าสอนพิเศษ    ค่าสอน
• คำสั่งสอนศาสนา    ความเชื่อ ธรรมะ ลัทธิ
• ซึ่งสอนศาสนา    เกี่ยวกับเสมียน
• ยัดเยียดคําสั่งสอน    สอนด้วยการบังคับ
• พร่ําสอน    สั่งสอนให้ประพฤติตัวดี ตอกย้ํา บีบบังคับ สอน สั่งสอน สอนซ้ําๆ สอนซ้ําซาก พูดตอกย้ํา ขัดเกลา บ่มนิสัย อบรม พร่ําสั่งสอน