พร่ําสั่งสอน คือ

• ตอกย้ํา
  พร่ําสอน

• พร     พอน น. คำแสดงความปรารถนาให้ประสบสิ่งที่เป็นสิริมงคล เช่น ให้พร ถวายพระพร, สิ่งที่ขอเลือกเอาตามประสงค์ เช่น ขอพร. ( ป. วร).
• พร่ํา     ร่ํา รําพัน พูดพร่ํา บ่น ปากเปียก ปากเปียกปากแฉะ พูดเกี่ยวกับ พร่ําพูด
• ร่ํา     พร่ํา รําพัน
• สั่ง     ๑ ก. บอกไว้เพื่อให้ทำหรือให้ปฏิบัติเป็นต้น เช่น ครูสั่งให้นักเรียนทำการบ้าน แม่สั่งให้ถูบ้าน; บอกไว้อาลัยในการที่จะจากไป เช่น ฝนสั่งฟ้า
• สั่งสอน     ก. ชี้แจงให้เข้าใจและบอกให้ทำ เช่น แม่สั่งสอนลูกให้เป็นคนดี, สอนสั่ง ก็ว่า.
• สอ     ๑ ว. ขาว เช่น ดินสอพอง. ( เทียบ เขมร ส ว่า ขาว). ๒ ว. ประดังกัน เช่น วิ่งสอกันมารับหน้า, หลั่งออกมาออ ในคำว่า น้ำลายสอ. ๓ น. คอ. ( ข.
• สอน     ก. บอกวิชาความรู้ให้ เช่น ครูสอนหนังสือนักเรียน, แสดงให้เข้าใจโดยวิธีบอกหรือทำให้เห็นเป็นตัวอย่างเพื่อให้รู้ดีชั่วเป็นต้น เช่น สอนแม่ไม้มวยไทย
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• พร่ําสอน    สั่งสอนให้ประพฤติตัวดี ตอกย้ํา บีบบังคับ สอน สั่งสอน สอนซ้ําๆ สอนซ้ําซาก พูดตอกย้ํา ขัดเกลา บ่มนิสัย อบรม พร่ําสั่งสอน
• คําสั่งสอน    อบรม เทศน์แจง ธรรม คุณความดี หลักธรรมะ คําสอน คําอบรม ตํารา หลักคําสอน คําตักเตือน คําเตือน
• พร่ําสอนสั่ง    ตอกย้ํา สั่งสอนซ้ําซากเพื่อให้ทํา
• พระธรรมคําสอน    ประพจน์ ปาพจน์ ปาวจนะ พุทธวจนะ เทศนา
• พระสอนศาสนา    พระสงฆ์ มุนิ บาทหลวง อนุศาสนาจารย์
• คำสั่งสอนศาสนา    ความเชื่อ ธรรมะ ลัทธิ
• ซึ่งสอนศาสนา    เกี่ยวกับเสมียน