งัดด้วยไม้หรือเหล็กงัด คือ

• วัดด้วยชะแลง

• งัด     ก. ทำให้เผยอหรือเคลื่อนที่โดยใช้วัตถุยาวคัด เช่น งัดตะปู งัดซุง; นำออกมาจากที่เก็บ เช่น งัดเอาเครื่องลายครามมาอวด,
• ด้วย     ว. คำแสดงกริยารวมหรือเพิ่ม เช่น สวยด้วยดีด้วย, แสดงกริยาร่วมกันหรือในทำนองเดียวกัน เช่น กินด้วย, แสดงความขอร้อง เช่น ช่วยด้วย บอกด้วย. บ.
• ไม้     ๑ น. คำรวมเรียกพืชทั่วไป โดยปรกติมีราก ลำต้น กิ่ง ก้าน และใบ, เรียกเนื้อของต้นไม้ที่ใช้ทำสิ่งของต่าง ๆ มีลักษณะเป็นท่อน แผ่น หรือดุ้น เป็นต้น,
• หรือ     สัน. คำบอกความให้เลือกเอาอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น จะเอาเงินหรือทอง; คำประกอบกับประโยคคำถาม เช่น ไปหรือ.
• เห     ก. เบนไป เช่น เหหัวเรือ, เขว เช่น เขาเหไปเข้าข้างศัตรู, เฉ เช่น รถยนต์เหออกนอกทาง.
• เหล็ก     น. ธาตุลำดับที่ ๒๖ สัญลักษณ์ Fe เป็นโลหะลักษณะเป็นของแข็งสีขาวเป็นเงาคล้ายเงิน หลอมละลายที่ ๑๕๓๖ °ซ. ใช้ประโยชน์ได้มากมาย เช่น ทำเหล็กหล่อ
• เหล็กงัด     ชะแลง เครื่องงัด ไม้คาน
• กง     ๑ น. เรียกคำหรือพยางค์ที่มีตัว ง สะกด ว่า แม่กง หรือ มาตรากง. ๒ น. วง, ส่วนรอบของล้อเกวียนหรือล้อรถม้าเป็นต้น,
• งัดออกด้วยไม้ เหล็กหรือเครื่องมือหนักอย่างอื่น    แงะออก
• งัดขึ้นด้วย ไม้ เหล็กหรือเครื่องมือหนัก    แงะขึ้น
• ไม่ช่วยเหลือเต็มที่    จัดให้มีน้อยลง ทําให้ลดน้อยลง
• การนั่ง ยืน หรือเดินหลังโกง    งอตัวอย่างเกียจคร้าน นั่ง ยืน หรือเดินห่อตัว
• ปิดด้วยไม้กระดาน    ปิดด้วยแผ่นไม้
• โดยไม่ให้ความช่วยเหลือ    อย่างหมดหนทาง
• การนั่ง ยืน หรือเดินแบบหลังโกง    การนั่ง ยืน หรือเดินแบบงอตัว