จระแคง คือ

• จะระ-
  (กลอน) ว. ตะแคง เช่น เท้าล้มจระแคง ทลายพุงพัง. (สุธนู).

• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• แค     น. ชื่อไม้ต้นชนิด Sesbania grandiflora Pers. ในวงศ์ Leguminosae ดอกมีทั้งสีขาวและสีแดง ยอดอ่อน ดอก และฝักกินได้ เปลือกใช้ทำยา,
• คง     ก. ยังมียังเป็นอยู่อย่างเดิม เช่น คงความเป็นไท; เป็นคำบอกลักษณะคาดคะเน เช่น คงจะเป็นเช่นนั้น คงมาแล้ว.
• จะแคง    (ถิ่น) ว. ตะแคง. (ดู จระแคง).
• ตะแคง    ก. เอาข้างลง เช่น นอนตะแคง, หันข้างเข้า เช่น ตะแคงตัวเข้าไป.
• ผะแคง    ว. ประดัง, คับคั่ง.
• การตะแคง    การเฉ การเฉียง การเอียง
• ทําให้ตะแคง    ทําให้กระดก ทําให้ลาด ทําให้เอียง
• นอนตะแคง    v. นอนโดยเอาตัวด้านข้างลง ตัวอย่างการใช้: แม่ต้องนอนตะแคงถึงจะไม่เจ็บแผลที่เพิ่งผ่าตัดมา
• ระแคะ    น. เล่ห์, เงื่อนความ.
• ยุแยงตะแคงรั่ว    ก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.
• ยุแยงตะแคงแส่    ก. ยุให้ทั้ง ๒ ฝ่ายแตกกัน.
• ชำระแค้น    ล้างตา ทวงแค้น แก้แค้น ล้างแค้น
• แคระแกร็น    เล็กแกร็น แคระ เตี้ยมาก