จริยศึกษา คือ

• น. การศึกษาเกี่ยวกับความเจริญงอกงามในทางความประพฤติและการปฏิบัติตน เพื่อให้อยู่ในแนวทางของศีลธรรมและวัฒนธรรม. (อ. moral education).

• จร     ๑ จอน, จอระ-, จะระ- ว. ไม่ใช่ประจำ เช่น คนจร รถจร, แทรกแปลกเข้ามา เช่น โรคจร ลมจร. ก. ไป, เที่ยวไป; ประพฤติ. ( ป. , ส. ),
• จริย     จะริยะ- น. ความประพฤติ, กิริยาที่ควรประพฤติ, ใช้ในคำสมาส เช่น จริยศึกษา. ( ป. ).
• ริ     ก. เริ่มคิดหรือทำแปลกจากปรกติ (มักใช้ในทางไม่ดี) เช่น ริสูบบุหรี่ ริเที่ยวกลางคืน, ริอ่าน ก็ว่า.
• ยศ     ยด น. ความยกย่องนับถือเกียรติของตน, เกียรติคุณ, ฐานันดรที่พระมหากษัตริย์โปรดเกล้าฯ พระราชทานแก่บุคคลใดบุคคลหนึ่ง มีสูงต่ำตามลำดับกันไป;
• ศึก     น. การใช้กำลังเข้าประหัตประหารกันอย่างรุนแรงระหว่างรัฐหรือประเทศตั้งแต่ ๒ รัฐหรือ ๒ ประเทศขึ้นไป เช่น ศึกชายแดน,
• ศึกษา     น. การเล่าเรียน ฝึกฝน และอบรม. ( ส. ศิกฺษา; ป. สิกฺขา).
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• วัยศึกษา    วัยเรียน
• ภารกิจรักษาสันติภาพ    การรักษาสันติภาพ ปฏิบัติการรักษาสันติภาพ
• ศึกษาไม่จริงจัง    ศึกษาผิวเผิน
• เกี่ยวกับการรักษาชื่อเสียงเกียรติยศ    เกี่ยวกับการรักษาหน้า
• โรงเรียนเดิมที่เคยศึกษามาก่อน    เพลงประจำโรงเรียน
• นายตำรวจรักษาการณ์    ตำรวจหญิง ทนายความชั้นสูงสุด นายจ่า นายสิบ นายสิบเอก นายสิบโท
• จริยศาสตร์    น. ปรัชญาสาขาหนึ่งว่าด้วยการแสวงหาความดีสูงสุดของชีวิตมนุษย์ แสวงหาเกณฑ์ในการตัดสินความประพฤติของมนุษย์ว่าอย่างไหนถูกไม่ถูก ดีไม่ดี ควรไม่ควร และพิจารณาปัญหาเรื่องสถานภาพของค่าทางศีลธรรม. (อ. ethics
• ผู้ศึกษาและถือหลักธรรมจริยา    ชนชั้นอาจารย์ปรัชญาและศิลปะการพูด ผู้ตัดสินปัญหาในสถานการณ์เฉพาะอย่าง เจ้าคารม เจ้าโวหาร