จัดตั้งชุมชน คือ

• ทำให้เป็นสังคม

• จัด     ๑ ว. ยิ่ง, เต็มที่, เกินปรกติมาก, มากหรือหนักไปในทางใดทางหนึ่ง, เช่น ระเบียบจัด ธรรมเนียมจัด หิวจัด ร้อนจัด หนาวจัด แดดจัด; แก่เต็มที่ เช่น
• จัดตั้ง     ก. ตั้งขึ้น, แต่งตั้งให้มั่นคง.
• ตั้ง     ก. ชูตัว, ชูตัวหรือทำให้ทรงตัวในลักษณะที่ไม่ใช่นอนหรือล้ม, เช่น ขนตั้งชัน ต้นข้าวเอนแล้วกลับตั้งขึ้น ตั้งขวด ตั้งตุ๊กตา; ทรง, ดำรง, เช่น
• ชุ     ( กลอน ) น. ต้นไม้ เช่น กินลูกชุลุเพรางาย. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ( ต. ชุ ว่า ต้นไม้).
• ชุม     ก. มารวมกันจากที่ต่าง ๆ เช่น ชุมพล; ดาษดื่น, มีมาก, เช่น ขโมยชุม ยุงชุม.
• ชุมชน     น. หมู่ชน, กลุ่มคนที่อยู่รวมกันเป็นสังคมขนาดเล็ก อาศัยอยู่ในอาณาบริเวณเดียวกันและมีผลประโยชน์ร่วมกัน.
• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ในนามของชุมชน    ต่อธารกำนัล ต่อสาธารณชน โดยกลุ่มชน โดยรัฐบาล โดยเปิดเผยแก่คนทั่วไป ในที่สาธารณะ
• กลุ่มชุมชน    การไหลบรรจบกันของแม่น้ำหลายสาย ที่บรรจบกันของสายแม่น้ำ แม่น้ำที่เกิดจากการบรรจบกันดังกล่าว
• การทำให้เป็นของชุมชน    การทำให้เป็นสมบัติสาธารณะ การเปลี่ยนให้เป็นของชุมชน
• การมีส่วนร่วมของชุมชน    การมีส่วนร่วมทางชุมชน
• การมีส่วนร่วมทางชุมชน    การมีส่วนร่วมของชุมชน
• การเปลี่ยนให้เป็นของชุมชน    การทำให้เป็นของชุมชน การทำให้เป็นสมบัติสาธารณะ
• ทีเป็นลักษณะของชุมชนเมือง    เป็นลักษณะของเมือง
• กลุ่มชน    กลุ่มคน ฝูงชน มวลชน มหาชน หมู่ชน ชาวบ้าน ประชาชน ชุมชน ชุมนุมชน สาธารณชน