จับหวัด คือ

• (โบ) ก. ใช้สมุนไพร เช่น ว่านเปราะ หัวหอม โขลกพอกกระหม่อมแก้หวัด.

• จับ     ก. อาการที่ใช้มือแตะต้องสิ่งใดสิ่งหนึ่งตลอดจนกำไว้ยึดไว้; เกาะ เช่น นกจับคอน; ติด เช่น เขม่าจับก้นหม้อ; กินหรือกลืน ในความว่า
• หวัด     ๑ น. อาการที่เยื่อของอวัยวะที่เป็นเครื่องหายใจอักเสบ มักทำให้เสียงแห้งและน้ำมูกไหล. ๒ ว. ไม่บรรจง เช่น เขียนหวัด, คร่าว ๆ เช่น
• วัด     ๑ น. สถานที่ทางศาสนา โดยปรกติมีโบสถ์ วิหาร และที่อยู่ของสงฆ์หรือนักบวชเป็นต้น. ๒ ก. ตวัดขึ้น เช่น วัดเบ็ด, เหวี่ยงแขนหรือขาไปโดยแรง เช่น
• จับหืด    ก. อาการที่คนกำลังหอบหายใจไม่ทันเนื่องจากหืดกำเริบ.
• จังหวัด    (กฎ) น. หน่วยการปกครองส่วนภูมิภาคที่รวมท้องที่หลาย ๆ อำเภอเข้าด้วยกัน และมีฐานะเป็นนิติบุคคล มีผู้ว่าราชการจังหวัดเป็นหัวหน้าปกครอง, (โบ) เมือง, หัวเมือง; ถิ่น, เขต, บริเวณ, เช่น อารามขึ้นคณะป่าแก้ว
• คนสูบหรี่จัด    ผู้สูบบุหรี่จัด คนสูบบุหรี่มวนต่อมวน ผู้สูบบุหรี่มวนต่อมวน
• จับหัวเข่าพูด    (ปาก) ก. พูดปรับความเข้าใจกันอย่างใกล้ชิด.
• จังหวะที่ดี    โอกาส โอกาสที่ดี
• การหลบหนีได้อย่างหวุดหวิด    การโกนหนวดโกนเคราอย่างหมดจด
• สับหว่าง    ว. เยื้องระหว่างแถว จะเป็น ๒ แถวหรือหลายแถวก็ได้ เช่น นั่งสับหว่าง ยืนสับหว่าง.
• จังหวัดร้อยเอ็ด    ร้อยเอ็ด
• แปลงสำหรับหว่านเมล็ด    แปลงเพาะ
• จับหนู    ล่าหนู
• จับหลัก    (สำ) ก. นิ่งอยู่กับที่, เช่น นกกระเต็นจับหลัก.
• ไล่จับหนู    ไล่ฆ่าหนู