จั่นหับ คือ
- น. กรงดักสัตว์ ด้านหน้ามีประตูปิดเปิดได้.
- จั่น ๑ น. ช่อดอกหมากหรือช่อดอกมะพร้าวเมื่อยังอ่อนอยู่. ๒ น. เครื่องดักสัตว์ทั้งในน้ำและบนบก มีรูปคล้ายกรง มีหลายชนิด;
- หับ ก. ปิด, งับ, เช่น เข้าห้องแล้วหับประตูเสีย.
- จํานวนห้าสิบ เลขห้าสิบ
- จับ ก. อาการที่ใช้มือแตะต้องสิ่งใดสิ่งหนึ่งตลอดจนกำไว้ยึดไว้; เกาะ เช่น นกจับคอน; ติด เช่น เขม่าจับก้นหม้อ; กินหรือกลืน ในความว่า คราสจับดวงอาทิตย์หรือดวงจันทร์; เริ่ม เช่น จับเรื่องตั้งแต่ตอนนั้นไป; เก
- จิบ ๑ ก. ลิ้ม, ดื่มทีละนิด. ๒ น. เครื่องมือจับสัตว์น้ำชนิดหนึ่ง ใช้เสาหรือไม้ลำปักทางซ้ายและทางขวาเรียงกันเป็นลำดับ แล้วเอาเฝือกขนาบกับเสาทั้ง ๒ ข้างอย่างเดียวกับกะบัง แต่ระหว่างกลางเอาอวนลงกางกั้นให้ปล
- จิ๊บ จี๊ป รถจี๊ป
- จีบ ๑ ก. พับกลับไปกลับมาหรือทำให้ย่นเป็นกลีบเป็นรอย เช่น จีบผ้า, เรียกผ้าที่จีบในลักษณะเช่นนั้นว่า ผ้าจีบ; (ปาก) เกี้ยวพาราสี. น. ชื่อขนมอย่างหนึ่งทำด้วยแป้ง มีไส้ มีรอยเป็นจีบ ๆ; (ราชา) เรียกเหล็กแหลมค
- จีบี จีไอ กิลเบิร์ต จี กิกะไบต์
- จุบ ก. เอาปากดูดโดยเร็วและแรง, อาการที่ปลาทำอย่างนั้น เรียกว่า ปลาจุบ.
- จุ๊บ ๑ ว. เสียงอย่างเสียงดูดปาก. ก. (ปาก) จูบ, ดูด. ๒ น. หลอดสำหรับรับของไหลเช่นลมหรือไอน้ำเป็นต้นให้ผ่านเข้าไป. (อ. tube).
- จูบ ก. เอาจมูกสัมผัสสูดแสดงความรักหรือความใคร่.
- กลุ่มที่มีจํานวนหกสิบ สิ่งที่มีค่าเท่ากับหกสิบ เลขหกสิบ
- แก้วน้ําที่มีก้นหนาไม่มีหูจับ ้
- จั่นห้าว น. เครื่องยิงสัตว์ ใช้หอก หรือปืน หรือหลาว ขัดสายใยไว้ เมื่อคนหรือสัตว์ไปถูกสายใยเข้า ก็ลั่นแทงเอาหรือยิงเอา ใช้อย่างเดียวกับหน้าไม้ก็ได้.
- จั้นหล่อ น. เครื่องกีดกั้นขวางทางในสมัยโบราณ ปักเสาสูงราว ๒ ศอก มีไม้เสาทับหลัง ขวางถนนเป็น ๒ แนวเยื้องไม่ตรงกัน ปลายต่อปลายเกินกันทั้ง ๒ ข้าง, ค่ายผนบบ้านหล่อ จังหล่อ หรือ จำหล่อ ก็เรียก.
มือถือ