จำแนกแยกแยะ คือ

• ชี้ตัว
  บอกชื่อ
  พิสูจน์เอกลักษณ์
  หาเอกลักษณ์

• จำ     ๑ ก. กำหนดไว้ในใจ, ระลึกได้, เช่น จำหน้าได้. ๒ ก. ลงโทษด้วยวิธีเอาโซ่ตรวนล่ามไว้ เช่น จำโซ่ จำตรวน, ลงโทษด้วยวิธีขัง เช่น จำคุก. ๓ ก.
• จำแนก     ก. แจก, แบ่ง, แยกออก, เช่น จำแนกออกเป็น ๓ อย่าง. ( แผลงมาจาก แจก).
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• แยก     ก. ทำให้สิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่ออกจากกัน เช่น แยกกลุ่มประชุม แยกกล้วยไม้, กิริยาของสิ่งที่รวมกันอยู่หรือประกอบกันอยู่แตกออกจากกัน เช่น
• แยกแยะ     ก. กระจายออกให้เห็นชัดเจน เช่น แยกแยะปัญหาให้เห็นเป็นประเด็น ๆ ไป.
• ยก     ๑ ก. เอาขึ้นให้สูงจากที่เดิมทั้งโดยตรงและโดยปริยาย; เคลื่อนไป, พากันไป, เช่น ยกทัพ ยกพวก; งดเว้น, เพิกถอน, เช่น ยกโทษ ยกภาษี ยกคำสั่ง; มอบ เช่น
• แยะ     ก. แยก, แบะออก, แตกออก. ว. มากมาย เช่น ข้าวของมีแยะไป, มักใช้เข้าคู่กับคำ เยอะ เป็น เยอะแยะ.
• ยะ     ๑ คำประกอบข้างหน้าคำที่ตั้งต้นด้วย ย ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคำเดิมนั้น เช่น ยะยอง ยะยั่ง ยะยัด ยะย้อย ยะย้าย. ๒ ว.
• แยกธาตุจำแนกแยกแยะ    วิภาค
• การจำแนกแยกแยะ    การวิภาค การแยกธาตุ
• เกี่ยวกับการจำแนกแยกแยะ    เกี่ยวกับการวิเคราะห์ เกี่ยวกับการแยกธาตุ
• จําแนกแยกแยะ    วิเคราะห์ ชําแหละ แยก แบ่งแยก แยกแยะ
• ซึ่งแยกแยะ    ซึ่งแบ่งออก เกี่ยวกับการเลือกที่รักมักที่ชัง
• ไม่ได้แยกแยะ    ไม่ได้ทำให้แตกต่าง ไม่ได้ทําให้แตกต่าง
• แยกแยะจาก    เห็นความแตกต่างระหว่าง