จิรัฐิติกาล คือ
จิรัดถิติ-
น. เวลายั่งยืน, เวลาที่ตั้งอยู่นาน. (ป. จิร + ติ + กาล).
- จิ ( แบบ ) ก. จะ เช่น จิปากทั้งลิ้นล้า เพื่อเจ้าเจียรจันทร์. ( ทวาทศมาส ).
- จิร -ระ- ว. นาน, ช้า. ( ป. , ส. ).
- รัฐ รัด, รัดถะ- น. แคว้น เช่น รัฐปาหัง, บ้านเมือง เช่น กฎหมายสูงสุดของรัฐ, ประเทศ เช่น รัฐวาติกัน. ( ป. รฏฺ; ส. ราษฺฏฺร).
- ฐิติ ถิติ น. การตั้งอยู่, การยืนอยู่, การดำรงอยู่; การเป็นไป, ความมีชีวิตอยู่; การหยุดอยู่; ความมั่นคง, ความอดทน; ตำแหน่ง, ที่อยู่; ข้อบังคับ,
- ติ ก. ชี้ข้อบกพร่อง.
- ติก ติกะ- ( แบบ ) น. หมวด ๓ คือ ที่รวมวัตถุหรือธรรมะอย่างละ ๓. ( ป. ).
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- กาล ๑ กาน, กาละ- น. เวลา, คราว, ครั้ง, หน. ( ป. , ส. ). ๒ กาน ( โบ ) น. คำประพันธ์.
- รัฐ- รัด, รัดถะ- น. แคว้น เช่น รัฐปาหัง, บ้านเมือง เช่น กฎหมายสูงสุดของรัฐ, ประเทศ เช่น รัฐวาติกัน. (ป. รฏฺ; ส. ราษฺฏฺร).
- ไม่รู้จักกาลเทศะ ไม่มีประสบการณ์ในชีวิต ไม่มีไหวพริบ
- จิรกาล น. กาลนาน, เวลาช้านาน.
- จัตุร จัดตุระ- ว. สี่. (ส. จตุร; ป. จตุ).
- จัตุร- จัดตุระ- ว. สี่. (ส. จตุร; ป. จตุ).
- จัตุรัส -หฺรัด น. เรียกรูปสี่เหลี่ยมด้านเท่าที่มีมุมภายในเป็นมุมฉากว่า สี่เหลี่ยมจัตุรัส.
- รัชกาล น. เวลาที่ครองราชสมบัติของพระมหากษัตริย์องค์หนึ่ง ๆ, โดยอนุโลมใช้หมายถึงองค์พระมหากษัตริย์ในรัชกาลนั้น ๆ เช่น รัชกาลที่ ๕ เสด็จประพาสต้น.