จี้ปล้น คือ

• จี้
  จี้ชิงทรัพย์
  ชิงทรัพย์
  ปล้น
  ปล้นจี้
  ปล้นทรัพย์

• จี     ว. ตูม เช่น สงวนมิ่งมาลยจาวจี แกล่กล้ำ. ( ทวาทศมาส ), พายัพว่า จี๋.
• จี้     ๑ น. เครื่องประดับมีรูปเหลี่ยม กลม หรือรี มักทำด้วยทองคำประดับเพชรพลอยเป็นต้น มีห่วงที่กรอบสำหรับห้อยคอ. ๒ ก.
• ปล้น     ปฺล้น ก. ใช้กำลังลอบมาหักโหมแย่งชิงเอาโดยไม่รู้ตัว.
• ล้น     ก. พ้นหรือเลยระดับที่เปี่ยมอยู่แล้วจนไหลออกมา เช่น น้ำล้นตุ่ม ข้าวสารล้นกระสอบ, เกินกำหนดจนคงอยู่ไม่ได้ เช่น คนมากจนล้นห้องประชุม. ว. ยิ่ง เช่น
• จับปลา    ตกปลา หาปลา พยายามจับปลา ล่าสัตว์
• ไม่รู้จักหัวนอนปลายตีน    (สำ) ก. ไม่รู้ความเป็นมาหรือพื้นเพ.
• จัน    น. ชื่อไม้ต้นขนาดกลางถึงขนาดใหญ่ชนิด Diospyros decandra Lour. ในวงศ์ Ebenaceae ผลสุกสีเหลือง หอม กินได้, ชนิดลูกกลมแป้นกลางบุ๋ม ไม่มีเมล็ด เรียก ลูกจันอิน, ชนิดลูกกลมรี มีเมล็ด เรียก ลูกจันโอ.
• จั่น    ๑ น. ช่อดอกหมากหรือช่อดอกมะพร้าวเมื่อยังอ่อนอยู่. ๒ น. เครื่องดักสัตว์ทั้งในน้ำและบนบก มีรูปคล้ายกรง มีหลายชนิด; เรียกประตูน้ำอย่างโบราณที่ใช้ไม้ซุงขวางกันว่า ปากจั่น. ๓ น. ชื่อเบี้ยชนิด Cypraea mon
• จีน    ๑ น. ชื่อประเทศและชนชาติที่อยู่ในเอเชียตะวันออก มีพรมแดนติดต่อกับมองโกเลีย รัสเซีย เวียดนาม ลาว พม่า ภูฏาน เนปาล อินเดีย คีร์กีซ และคาซัคสถาน มีภาษาพูดและอักษรของตนเองใช้. ๒ น. ชื่อเพลงไทยจำพวกหนึ่ง
• จุน    ก. ค้ำหรือยันเพื่อปะทะปะทังไว้.
• จุ่น    ว. ลักษณะสะดือที่โปนออกมา เรียกว่า สะดือจุ่น.
• จุ้น    ๑ น. ที่รองภาชนะเช่นถ้วยหรือป้าน ทำด้วยไม้หรือกระเบื้องเป็นต้น. ๒ (ปาก) ก. จุ้นจ้าน.
• จ้น    ว. ถี่ ๆ เช่น กินออกจ้นมิได้หยุดช่างสุดแสน. (นิ. ลอนดอน).
• นัจ    (แบบ) น. การฟ้อนรำ. (ป. นจฺจ).
• นิจ    ๑ นิด, นิดจะ- ว. เสมอไป, สม่ำเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิจ. (ป. นิจฺจ; ส. นิตฺย). ๒ ว. ต่ำ (คู่กับ อุจ ว่า สูง) ใช้แก่ดาวนพเคราะห์ เช่นว่า พระอาทิตย์ขึ้นอุจในเดือนเมษายน และตกนิจในเดือนตุลาคม. (ป. นีจ).

• มันไม่ได้ใความรู้สึกเหมือนการจี้ปล้นธรรมดาๆเลย
• ฉันไปจี้ปล้นบ้านผู้พิพากษาในเดอลาครัวซ์
• คดีจี้ปล้น ที่สวนมะพร้าว เมื่อคืนนี้
• คดีทำร้ายร่างกายลดลง การจี้ปล้นลดลง
• ขอบอกอะไรหน่อย อย่าได้ไปจี้ปล้น
• อย่างทำเป็นจี้ปล้น ทำนองนั้น
• ขี้เมาโหดร้ายที่ชอบจี้ปล้น
• ความรุนเเรงโจรกรรม จี้ปล้น