จ้องตาถลน คือ

• ตาค้าง
  ตาเบิกโพลง

• จ้อ     ว. อาการที่พูดหรือคุยเรื่อยไปไม่หยุดปาก เช่น พูดจ้อ.
• จ้อง     ๑ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ร่ม. ( อนันตวิภาค ว่า จ่อง). ๒ ก. เพ่งตาดูหรือมุ่งมองดูสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยเฉพาะ เช่น จ้องหน้า, มุ่งคอยจนกว่าจะได้ช่อง,
• จ้องตา     มองตา สบตา
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ตา     ๑ น. พ่อของแม่, ผัวของยาย, ชายที่เป็นญาติชั้นเดียวกับพ่อของแม่หรือที่อายุรุ่นราวคราวเดียวกับตา, ( ปาก ) คำเรียกชายสูงอายุที่ตนไม่ค่อยเคารพนับถือ
• ตาถลน     ตาโปน
• ถล     ถน, ถะละ ( แบบ ) น. ที่บก, ที่ดอน. ( ป. ).
• ถลน     ถะหฺลน ก. ทะเล้นออก, ปลิ้นออก, (ใช้แก่ตา).
• ลน     ก. อังไฟเพื่อให้ร้อนแต่ผิว ๆ หรือให้อ่อนเป็นต้น เช่น เอาขี้ผึ้งลนไฟ เอาไม้ลนไฟให้อ่อน; วิ่ง, อยู่นิ่งไม่ได้, มักใช้ประกอบคำอื่นว่า ลนลาน ลุกลน
• ถลึงตา    ถะหฺลึง- ก. ขึงตา.
• ถลึงตาใส่    ทําหน้าบึ้งใส่ ถลึงตา จ้องถมึงทึง มองอย่างไม่พอใจ
• ถลําถลาก    ถลากถลํา พลั้งพลาด ทะลุดทะลาด พรวดพราด
• ต้องตา    ก. ถูกตา. ว. น่าดู.
• มองตา    จ้องตา สบตา
• สองตา    เกี่ยวกับหรือมีสองตา

• มันจ้องตาถลนเต็มไปหมดเพื่อตามหาเจ้า แล้วเจ้าบอกว่าจะไปไหน