จําได้ว่าเป็น คือ

• จําได้

• จํา     จําไว้ อย่าลืม จดจํา จําได้ ทบทวน ระลึก รําลึก หวนคิด
• จําได้     นึกได้ คิดออก จดจํา นึกออก ระลึกได้ ระลึก ระลึกถึง หวนนึกถึง จํา จดจําเรื่องราว ทบทวน รําลึก หวนคิด ท่องจําได้ รู้จัก สามารถจดจํา คิดได้
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ว่า     ก. พูด, บอก, เช่น เขาว่า ที่นี่ฝนตกทุกวัน; ดุ เช่น อย่าเอะอะไป เดี๋ยวครูว่าเอา, ติ เช่น ดีแต่ว่าเขา; ดุด่าว่ากล่าว เช่น ว่าไม่ได้ ก็เลี้ยงไม่ได้;
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• จําได้แม่น    จดจําได้ดี จําขึ้นใจ จําแม่น ท่องขึ้นใจ
• ทําได้สําเร็จ    บรรลุ ได้รับตําแหน่งสําคัญ จัดการได้ จัดการได้สําเร็จ หาทางทําจนสําเร็จ สามารถไปถึง สําเร็จ
• จําเป็น    ต้องการ ควรทํา ขาดไม่ได้ สําคัญ ซึ่งเป็นที่ต้องการ ซึ่งเลี่ยงไม่ได้ หลัก เป็นหัวใจ จําต้อง จําเป็นจะต้อง จําเป็นต้อง ต้อง ฉุกเฉิน เร่งด่วน ซึ่งสําคัญ ซึ่งเป็นสิ่งที่สําคัญที่สุด ซึ่งเป็นส่วนจําเป็นท
• ไม่จําเป็น    ไม่สําคัญ ไม่มีแก่นสาร ไม่มีสาระ
• ได้มาเป็น    รับไว้เป็น
• จําไม่ได้    ลืม ลืมเลือน หลงลืม คิดไม่ออก นึกไม่ออก
• ว่าไม่ได้    (ปาก) ว. ยังลงความเห็นไม่ได้, ยังไม่แน่นอน, เช่น ว่าไม่ได้เขาอาจจะถูกสลากกินแบ่งรางวัลที่ ๑ ก็ได้.
• กรณีจําเป็น    เรื่องจําเป็น
• ซึ่งไม่จําเป็น    เล็กน้อย เล็กและไม่สําคัญ