ฉกาจฉกรรจ์ คือ
สัทอักษรสากล: [cha kāt cha kan] การออกเสียง:
"ฉกาจฉกรรจ์" การใช้"ฉกาจฉกรรจ์" อังกฤษ"ฉกาจฉกรรจ์" จีน
ความหมาย
มือถือ
- ฉะกาด, ฉะกาดฉะกัน
ว. เก่งกาจ, ดุร้าย, กล้าแข็ง.
- ฉก ๑ ก. ฉวยหรือชิงเอาโดยเร็ว; สับ, โขก, เช่น งูฉก. ๒ น. ชื่อปาล์มชนิด Arenga westerhoutii Griff. วงศ์ Palmae ขึ้นตามป่าดิบชื้นทางภาคใต้
- ฉกาจ ฉะกาด, ฉะกาดฉะกัน ว. เก่งกาจ, ดุร้าย, กล้าแข็ง.
- กา ๑ น. ชื่อนกชนิด Corvus macrorhynchos ในวงศ์ Corvidae ตัวดำ ร้องกา ๆ, อีกา ก็เรียก; ชื่อดาวฤกษ์ธนิษฐา เช่น แม้นดาวกามาใกล้ในมนุษย์. ( อภัย ).
- ฉกรรจ์ ฉะกัน ว. ห้าวหาญ เช่น ใจฉกรรจ์, แข็งแรงสมบูรณ์ เช่น วัยฉกรรจ์ ชายฉกรรจ์, รุนแรงอาจถึงตาย เช่น แผลฉกรรจ์.
- กร ๑ กอน น. ผู้ทำ, ใช้ประกอบเป็นส่วนหลังของสมาส เช่น กรรมกร เกษตรกร. ( ป. ). ๒ กอน น. มือ (มักใช้ในบทประพันธ์); แขน เช่น
- กรร ๑ กัน ( โบ ) ก. จับ เช่น กรกรรนฤบดี. ( สมุทรโฆษ ). ( ข. กาน่ ว่า ถือ). ๒ กัน ( เลิก ) ก. กัน เช่น เรือกรร. ๓ กัน-
- คดีอุกฉกรรจ์ n. คดีที่มีความผิดร้ายแรง คำตรงข้าม: คดีมโนสาเร่ ตัวอย่างการใช้: คนร้ายคดีอุกฉกรรจ์รายนี้หนีไปซ่อนตัวอยู่ในจังหวัดเชียงราย clf.: คดี
- ชายฉกรรจ์ ผู้ชาย ลูกผู้ชาย
- วัยฉกรรจ์ น. วัยหนุ่มที่มีร่างกายสมบูรณ์แข็งแรง.
- อุกฉกรรจ์ ว. ร้ายแรง เช่น คดีอุกฉกรรจ์.
- แผลฉกรรจ์ n. แผลร้ายแรงที่อาจทำให้ถึงตายได้ ตัวอย่างการใช้: สองสามีภรรยามีแผลฉกรรจ์ที่ศีรษะเป็นทางยาว clf.: แผล
- ฉกรรจ์ลำเครื่อง (โบ) น. ทหารที่เลือกคัดและแต่งเครื่องรบพร้อมที่จะเข้ารบได้ทันที เช่น พลฉกรรจ์ลำเครื่องแสนหนึ่ง ช้างเครื่องแปดร้อย. (พงศ. เลขา).
- ตัวฉกาจ adj. ที่มีลักษณะเก่งกาจ, ดุร้ายกล้าแกร่ง ตัวอย่างการใช้: เขามักแสดงเป็นวายร้ายตัวฉกาจแทบทุกเรื่อง clf.: ตัว
- ตัจฉก -ฉก (แบบ) น. ช่างไม้. (ป.; ส. ตกฺษก).
- วัจฉก วัด, -ฉก (แบบ) น. ลูกวัว. (ป.; ส. วตฺส, วตฺสก).