ฉมา คือ

• ฉะมา
  น. แผ่นดิน. (ป.; ส. กฺษมา).

• ฉม     น. กลิ่นหอม, เครื่องหอม.
• มา     ๑ น. พระจันทร์. ( ป. ; ส. มาสฺ). ๒ ก. เคลื่อนออกจากที่เข้าหาตัวผู้พูด เช่น มานี่ มาหาฉันหน่อย, ตรงกันข้ามกับ ไป. ว.
• ฉมบ    ฉะมบ น. ผีผู้หญิงที่ตายในป่าและสิงอยู่ในบริเวณที่ตาย มีรูปเห็นเป็นเงา ๆ แต่ไม่ทำอันตรายใคร เช่น อนึ่งเปนสัจว่าเปนฉมบจะกละกะสือ แลมาฟ้องร้องเรียนแก่มุขลูกขุนก็ดี ๒๐. (สามดวง), ชมบ หรือ ทมบ ก็ว่า. (ข.
• ฉมัง    ฉะหฺมัง ว. แม่น เช่น มือฉมัง, ขลัง เช่น เป่ามนตร์ฉมัง.
• ฉมัน    ฉะหฺมัน น. สมัน.
• ฉมำ    ฉะหฺมำ ว. แม่น, ไม่ผิด, ขลัง.
• ฉม่อง    ฉะหฺม่อง น. คนตีฆ้อง เช่น พานรนายฉม่องว่องไว คุมคนธรรพ์ไป ประจานให้ร้องโทษา. (คำพากย์).
• โฉม    ๑ น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เค้า, เช่น เนื้อชาววังใช้ช้า โฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว. (ลอ). ว. งาม. ๒ น. ผักโฉม. (ดู กระโฉม).
• ฉมวก    ฉะหฺมวก น. เครื่องมือแทงปลาเป็นต้น มีง่ามเป็น ๑, ๓ หรือ ๕ ขา ที่ปลายขาทำเป็นเงี่ยง มีด้ามยาว. (ข. จฺบูก).
• ฉมวย    ฉะหฺมวย (กลอน) ก. ฉวย, จับ; ได้. ว. แม่น, ขลัง.
• ผักโฉม    ดู กระโฉม.
• ผีฉมบ    ฉมบ ชมบ ทมบ
• มือฉมัง    มือแม่น
• รูปโฉม    น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เช่น นางมีรูปโฉมงดงาม.
• เสียโฉม    ก. มีตำหนิตามร่างกายโดยเฉพาะที่ใบหน้า ทำให้ความงามลดลง เช่น เธอประสบอุบัติเหตุ ถูกกระจกบาดหน้า เลยเสียโฉม, โดยปริยายใช้แก่สิ่งของที่มีตำหนิ เช่น แจกันใบนี้ปากบิ่นไปหน่อย เลยเสียโฉม.

• เอสซีจี ร่วมกับ สถานทูตเนเธอร์แลนด์ประจำประเทศไทย และ ฉมา
• เมื่อท่านโจโฉมา จึงยอมบอก