ฉม่อง คือ

• ฉะหฺม่อง
  น. คนตีฆ้อง เช่น พานรนายฉม่องว่องไว คุมคนธรรพ์ไป ประจานให้ร้องโทษา. (คำพากย์).

• ฉม     น. กลิ่นหอม, เครื่องหอม.
• ม่อง     ตาย ม่องเท่ง
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• เครื่องประทินโฉม    เครื่องประทินผิว เครื่องสําอาง เครื่องหอม
• เงี่ยงของฉมวก    ลูกศร หอก
• ฉมบ    ฉะมบ น. ผีผู้หญิงที่ตายในป่าและสิงอยู่ในบริเวณที่ตาย มีรูปเห็นเป็นเงา ๆ แต่ไม่ทำอันตรายใคร เช่น อนึ่งเปนสัจว่าเปนฉมบจะกละกะสือ แลมาฟ้องร้องเรียนแก่มุขลูกขุนก็ดี ๒๐. (สามดวง), ชมบ หรือ ทมบ ก็ว่า. (ข.
• ฉมัง    ฉะหฺมัง ว. แม่น เช่น มือฉมัง, ขลัง เช่น เป่ามนตร์ฉมัง.
• ฉมัน    ฉะหฺมัน น. สมัน.
• ฉมา    ฉะมา น. แผ่นดิน. (ป.; ส. กฺษมา).
• ฉมำ    ฉะหฺมำ ว. แม่น, ไม่ผิด, ขลัง.
• โฉม    ๑ น. รูปร่าง, ทรวดทรง, เค้า, เช่น เนื้อชาววังใช้ช้า โฉมใช่โฉมคนค้า หน้าใช่หน้ากริกกริว. (ลอ). ว. งาม. ๒ น. ผักโฉม. (ดู กระโฉม).
• ฉมวก    ฉะหฺมวก น. เครื่องมือแทงปลาเป็นต้น มีง่ามเป็น ๑, ๓ หรือ ๕ ขา ที่ปลายขาทำเป็นเงี่ยง มีด้ามยาว. (ข. จฺบูก).
• ฉมวย    ฉะหฺมวย (กลอน) ก. ฉวย, จับ; ได้. ว. แม่น, ขลัง.
• ผักโฉม    ดู กระโฉม.
• ผีฉมบ    ฉมบ ชมบ ทมบ