ฉะอ้อน คือ

• ก. แสดงกิริยาวาจาเพื่อให้เขาเมตตา, ชะอ้อน ก็ใช้.
  ว. กล้องแกล้ง, แน่งน้อย, รูปเล็กบาง, ชะอ้อน ก็ใช้.

• ฉะ     ๑ ก. ฟันลงไป; ( ปาก ) คำใช้แทนกริยาได้หลายอย่างแล้วแต่คำห้อมล้อม เช่น ฉะปาก หมายความว่า ต่อยปาก, ฉะข้าว หมายความว่า กินข้าว. ๒
• อ้อ     ๑ น. ชื่อหญ้าชนิด Arundo donax L. ในวงศ์ Gramineae ขึ้นเป็นกอในที่ชื้นแฉะ ลำต้นแข็งเป็นปล้อง ข้างในกลวง. ๒ อ.
• อ้อน     ก. พร่ำร้องขอ, ร้องสำออย, อาการร้องไห้อย่างเด็กอ่อน.
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ชะอ้อน    ก. แสดงกิริยาวาจาเพื่อให้เขาเมตตา, ฉะอ้อน ก็ใช้. ว. กล้องแกล้ง, แน่งน้อย, รูปเล็กบาง, ฉะอ้อน ก็ใช้.
• ร้อนระอุ    ร้อนอบอ้าว ร้อนแรง ระอุ ร้อน ทําให้ร้อนอบอ้าว
• ฉะฉี่    (กลอน) ว. ฉี่, เสียงดังอย่างเสียงของที่ทอดน้ำมัน.
• ฉะนี้    ว. ฉันนี้, เช่นนี้, อย่างนี้, ดังนี้, ดั่งนี้, เพราะฉะนี้, เพราะเหตุนี้.
• แฉะ    ก. เปียกหรือชุ่มน้ำอยู่เสมอ เช่น ถนนแฉะ ตาแฉะ, เปียกหรือชุ่มน้ำเกินไป เช่น ข้าวแฉะ; ไม่รีบร้อน, เฉื่อยชา, เช่น ทำงานแฉะ.
• ถอนสะอื้น    สะอึกสะอื้น สะอื้น
• พันธะอิออนิก    พันธะอิเล็กโทรเวเลนต์
• ภาวะอ่อนจิต    การขาดอาหาร การด้อยศีลธรรม การบำรุงเลี้ยงไม่เพียงพอ
• รู้สึกร้อนระอุ    อึดอัดเพราะอากาศร้อน
• ท่อน้ำยาวและอ่อน    กางเกงยืด เครื่องถุงเท้า
• กัจฉะ    กัดฉะ (ราชา) น. รักแร้, ใช้ว่า พระกัจฉะ. (ป.; ส. กกฺษ).