ชนก- คือ

• ชะนก, ชะนะกะ-
  น. ชายผู้ให้เกิด, พ่อ. (ป., ส.).

• ชน     ๑ ก. โดนแรง ๆ เช่น รถยนต์ชนต้นไม้, ชิดจนติด เช่น ตั้งตู้ชนฝา; บรรจบ เช่น ชนขวบ; ให้ต่อสู้กัน เช่น ชนโค ชนไก่. น.
• ชนก     ชะนก, ชะนะกะ- น. ชายผู้ให้เกิด, พ่อ. ( ป. , ส. ).
• นก     ๑ น. ชื่อสัตว์มีกระดูกสันหลังเลือดอุ่น มี ๒ เท้า ๒ ปีก และมีขนปกคลุมร่างกาย ออกลูกเป็นไข่ก่อนแล้วจึงฟักเป็นตัว. ๒ น.
• ชนกัน    กระแทก กระทบกัน จับมาชนกัน จับมาตีกัน ตีกัน ประสานงา ปะทะกัน ต่อกัน ประเชิญ เผชิญ
• ชนกับ    กระแทกกับ ชนเข้ากับ พุ่งชนกับ ตบกับ ตีกับ ฟาดกับ กระทบกับ
• ชนกลุ่มน้อย    น. ชนต่างเผ่าหรือต่างเชื้อชาติที่อยู่อาศัยรวมกันกับชนเผ่าอื่นหรือเชื้อชาติอื่นที่มีจำนวนมากกว่า.
• พุ่งชนกับ    กระแทกกับ ชนกับ
• การชนกัน    การประสานงา การปะทะกัน การสัมผัส การแตะต้อง
• จับมาชนกัน    ชนกัน กระทบกัน จับมาตีกัน ตีกัน
• ชนกกรรม    ชะนะกะกำ น. กรรมอันนำให้เกิดหรือกรรมอันเป็นต้นเค้าทั้งข้างดีหรือข้างชั่ว เช่น กรรมอันทำให้เกิดเป็นคนชั้นสูง เป็นชนกกรรมฝ่ายกุศล. (อรรถศาสน์).
• ชนกันเสียงดัง    กระทบกันเสียงดัง ปะทะกันเสียงดัง
• ชนชั้นกระฎุมพี    กระฎุมพี ชนชั้นกลาง
• ชนชั้นกลาง    สามัญ ชนชั้นกรรมาชีพ ชนชั้นใช้แรงงาน กระฎุมพี ชนชั้นกระฎุมพี
• ที่หลังชนกัน    ที่หันหลังพิงกัน
• หันหลังชนกัน    (สำ) ก. ร่วมมือร่วมใจกัน.