ชวนออกไป คือ

• ชวนไปข้างนอก

• ชว     ชะวะ- ( แบบ ) ว. เร็ว, (มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส) เช่น ชวการ ชวกิจ ชวเลข, แผลงเป็น เชาว์ ก็มี.
• ชวน     ชะวะนะ- ( แบบ ) น. ความเร็ว, ความไว, ความเร็วของปัญญาหรือความคิด, แผลงเป็น เชาวน์ ก็มี. ( ป. , ส. ). ๑ ก. จูงใจ, โน้มนำ, เช่น ชวนกิน;
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• นอ     ๑ น. สิ่งที่งอกขึ้นเหนือจมูกแรด ยาวประมาณ ๑๒-๑๕ เซนติเมตร แข็งเหมือนเขาสัตว์; ปมที่นูนขึ้นตามอวัยวะเช่นที่ข้อศอกที่ศีรษะ. ( กลอน ) ก. โน เช่น
• ออ     ๑ ก. รวมกันเป็นกลุ่ม, คั่งกันอยู่, เช่น คนอออยู่หน้าประตู. ๒ ( โบ ) น. คำนำหน้าชื่อผู้ชายที่ตนพูดด้วยหรือพูดถึง เช่น ออมั่น ออคง.
• ออก     ๑ ( โบ ) น. คำนำหน้าบรรดาศักดิ์ เช่น ออกพระ ออกหลวง ออกขุน; ( ถิ่น ) เรียกพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดว่า พ่อออก แม่ออก; เรียกเมืองที่สวามิภักดิ์ว่า
• ออกไป     ออกไปให้พ้น ไปให้พ้น ไปห่างๆ ออกจาก ออกไปข้างนอก ออกสังคม เกี่ยวกับอาหารนอกบ้าน จากไป ออก ผละจากไป ทําให้ออกไป เอาออกไป หลบหลีก ออกเดินทาง
• อก     ๑ น. ส่วนของร่างกายด้านหน้าอยู่ระหว่างคอกับท้อง; ใจ เช่น อกกรม อกเขาอกเรา; เรียกไม้ที่เป็นแกนกลางของตัวว่าวว่า อกว่าว;
• ไป     ก. เคลื่อนออกจากที่, ใช้ตรงกันข้ามกับ มา, เป็นคำประกอบท้ายกริยาหมายความว่า เรื่อยไป, ไม่หยุด, เช่น ทำไป กินไป,
• กลิ้นออกไป    ถีบวงล้อไป หมุนออกไป เข็นออกไป
• กันออกไป    ทําให้เข้าร่วมไม่ได้ ลบออกไป เอาออกไป ตัดออกไป แยกออกไป ไม่รวมอยู่ใน ไม่เอารวมไว้ด้วย กันไม่ให้เข้ามา ขับไล่ออก
• ดันออกไป    ผลักออกไป
• ปั่นออกไป    หมุนออกไป
• ยิงปืนออกไป    ยิงออกไป
• ยื่นออกไป    ชะโงกออกไป ยื่น

• หลังเลิกงาน เพื่อนของเธอ ชวนออกไปเที่ยว
• พอดิบพอดีกับที่มีคนชวนออกไปเดินเล่นถ่ายรูปกันที่ตลาดน้อย
• ฉันแค่ชวนออกไปข้างนอกเท่านั้น ไมเคยบอกว่าจะแต่งงานด้วยซักหน่อย
• มันจะแปลกน่ะสิ ถ้าอยู่ๆ ก็ชวนออกไป
• เธอเคยถูกชวนออกไปข้างนอกด้วย
• แล้วคาลอส ก็ชวนออกไปเที่ยว
• ชวนออกไปกินข้าวเย็นกัน