ชวนหัว คือ

• ว. ที่ทำให้ขบขัน เช่น เรื่องชวนหัว ละครชวนหัว.

• ชว     ชะวะ- ( แบบ ) ว. เร็ว, (มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส) เช่น ชวการ ชวกิจ ชวเลข, แผลงเป็น เชาว์ ก็มี.
• ชวน     ชะวะนะ- ( แบบ ) น. ความเร็ว, ความไว, ความเร็วของปัญญาหรือความคิด, แผลงเป็น เชาวน์ ก็มี. ( ป. , ส. ). ๑ ก. จูงใจ, โน้มนำ, เช่น ชวนกิน;
• วน     วะนะ- น. ป่าไม้, ดง. ( ป. ; ส. วนสฺ ว่า ป่า; น้ำ). ๑ ก. เวียนไปโดยรอบ เช่น ขับรถวนรอบสนาม, ไปโดยรอบเข้าหาศูนย์กลางหรือออกจากศูนย์กลาง เช่น
• หัว     ๑ น. ส่วนบนสุดของร่างกายของคนหรือสัตว์; ส่วนของพืชพันธุ์บางอย่างตอนที่อยู่ใต้ดิน เช่น หัวหอม หัวผักกาด, ส่วนที่อยู่ใต้ดินของพืชบางชนิด
• น่าชวนหัว    น่าขบขัน น่าขัน น่าตลก น่าหัวเราะเยาะ น่าเยาะเย้ย ตลก น่าขํา น่าขําขัน น่าหัวเราะ
• เรื่องชวนหัว    เรื่องตลก เรื่องน่าขําขัน
• ละครชวนหัว    น. ละครพูดประเภทขำขัน.
• อุปรากรชวนหัว    อุปรากรบุฟฟา อุปรากรชวนหัวกึ่งเจรจา
• ส่วนหัว    n. ส่วนแห่งสิ่งของบางอย่างที่อยู่ข้างหน้าหรือข้างต้น หรือแรกเริ่ม ชื่อพ้อง: ท่อนหัว คำตรงข้าม: ส่วนท้าย, ส่วนหาง ตัวอย่างการใช้: ส่วนหัวของสัตว์บางประเภทมีขนาดเล็กกว่าส่วนลำตัวมาก
• ชวน-    ๒ ชะวะนะ- (แบบ) น. ความเร็ว, ความไว, ความเร็วของปัญญาหรือความคิด, แผลงเป็น เชาวน์ ก็มี. (ป., ส.).
• แหวนหัว    น. แหวนที่ฝังพลอยเม็ดใหญ่เม็ดเดียวนูนขึ้น.
• อุปรากรชวนหัวกึ่งเจรจา    อุปรากรบุฟฟา อุปรากรชวนหัว
• คําชวน    คําเชิญชวน คําเชื้อเชิญ
• ชวนขัน    ชวนหัว ติดตลก
• ชวนชม    น. ชื่อไม้พุ่มชนิด Adenium obesum Balf. ในวงศ์ Apocynaceae ดอกมีหลายสี เช่น สีแดง ขาว ชมพู ม่วง ปลูกเป็นไม้ประดับ.

• แอ็คชัน การ์ตูนญี่ปุ่น ชวนหัว บทละคร สยองขวัญ ไซไฟ
• การขอแต่งงานจะนำมาซึ่งการปฏิเสธชวนหัวใจสลาย
• ฉันไม่คิดว่าจะกลายเป็นเรื่องชวนหัวแบบนี้
• เตรียมตัวของเจ้า สำหรับเรื่องเล่าชวนหัว
• ใช้มันเล่นชวนหัวให้เด็กดู ฆ่าอีกคนเสีย
• ต้องเป็นนักเขียนละครชวนหัวชาวมันไซสองคน มาจับมือกันทำแน่เลย !
• ที่เหลือก็คือการจบเรื่องหวาดเสียว ชวนหัวใจวายของชีวิตผมสักที
• ข้าเหมือนอยู่ในอารมณ์ชวนหัวรึไง
• เรื่องชวนหัวในวันเซนต์แพทริก
• " เรื่องขำขันกับยามชวนหัว "