ชอบวิสาสะ คือ

• ชอบอยู่เป็นหมู่

• ชอบ     ก. พอใจ เช่น ชอบอ่านหนังสือ ชอบเที่ยว; ถูกต้อง เช่น คิดชอบ ชอบแล้ว; เหมาะ เช่น ชอบด้วยกาลเทศะ; ถูกใจ, ถูกกัน, เช่น เขาชอบกันมาก,
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• วิ     คำนำหน้าศัพท์ แปลว่า วิเศษ, แจ้ง, ต่าง, เช่น วิสุทธิ วิเทศ. ( ป. , ส. ).
• วิสาสะ     น. ความคุ้นเคย, ความสนิทสนม; การถือว่าเป็นกันเอง เช่น หยิบของไปโดยถือวิสาสะ. ก. พูดจาปราศรัยอย่างคุ้นเคยกัน เช่น ไม่เคยวิสาสะกันมาก่อน. ( ป.
• สา     ๑ น. หมา. ( ป. ; ส. ศฺวนฺ). ๒ ( ถิ่น-พายัพ ) น. ต้นกระสา. ( ดู กระสา ๓ ), ชื่อกระดาษที่ทำจากเปลือกต้นกระสา ใช้ทำร่มเป็นต้น เรียกว่า
• สะ     ๑ ว. สวย. ๒ ก. ใส่หรือสุมเพื่อกันไว้ เช่น เอาหนามสะ.
• การชอบวิสาสะ    การชอบสังคม การชอบอยู่เป็นหมู่ การแสดงมิตรไมตรีจิต
• ชอบวางท่า    อวดตัว โอ้อวด
• ถือวิสาสะ    ก. ถือว่าสนิทสนมเป็นกันเอง เช่น ถือวิสาสะหยิบหนังสือเพื่อนไปโดยไม่บอก.
• ปัสสาสะ    น. ลมหายใจออก. (ป.; ส. ปฺรศฺวาส).
• อัสสาสะ    (แบบ) น. ลมหายใจเข้า, คู่กับ ปัสสาสะ คือ ลมหายใจออก; การหายใจคล่อง; ความโปร่งใจ. (ป.).
• ชอบปล้นสะดม    เกี่ยวกับอีแร้ง
• การวิสาสะ    การคบค้าสมาคม การไปมาหาสู่กันในสังคม ลักษณะธรรมชาติของการชอบอยู่กันเป็นหมู่
• เสาสะพาน    ท่าเรือชนิดยื่นออกไปในน้ำ ท่าเรือใหญ่ ผูกกับท่าเรือ ฝาค้ำ ฝาหรือเสากลางหน้าต่าง สะพานที่ยื่นออกไปในน้ำ เขื่อนกันคลื่น ตอม่อ เสา เสาค้ํา
• ชอบดื่มหาสำราญ    ชอบกินเลี้ยง เกี่ยวกับการเลี้ยงฉลอง เจ้าสำราญ