ชังฆ คือ

• ชังคะ-
  (แบบ) น. ชงฆ์, แข้ง. (ป., ส.).

• ชัง     ก. เกลียด, ไม่ชอบ, ไม่รัก.
• ชังฆ-    ชังคะ- (แบบ) น. ชงฆ์, แข้ง. (ป., ส.).
• ชังฆวิหาร    น. การเดินไปมา.
• ชั่วช่างชี ดีช่างสงฆ์    (สำ) ว. ปล่อยไปตามเรื่องตามราว ไม่เอาเป็นธุระ.
• ชงฆ    ชงคะ- (กลอน; แบบ) น. แข้ง, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์. (ป. ชงฺฆ; ส. ชงฺฆา).
• ชงฆ-    ชงคะ- (กลอน; แบบ) น. แข้ง, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์. (ป. ชงฺฆ; ส. ชงฺฆา).
• ชงฆ์    ชงคะ- (กลอน; แบบ) น. แข้ง, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์. (ป. ชงฺฆ; ส. ชงฺฆา).
• สงฆ์    น. ภิกษุ เช่น ของสงฆ์ พิธีสงฆ์, บางทีก็ใช้ควบกับคำ พระ หรือ ภิกษุ เป็น พระสงฆ์ หรือ ภิกษุสงฆ์ เช่น นิมนต์พระสงฆ์มาเจริญพระพุทธมนต์ มีภิกษุสงฆ์มารับบิณฑบาตมาก, ลักษณนามว่า รูป หรือ องค์ เช่น ภิกษุสงฆ
• สังฆ    สังคะ- น. สงฆ์, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
• สังฆ-    สังคะ- น. สงฆ์, มักใช้เป็นส่วนหน้าสมาส.
• ชงฆา    ชงคะ- (กลอน; แบบ) น. แข้ง, ราชาศัพท์ว่า พระชงฆ์. (ป. ชงฺฆ; ส. ชงฺฆา).
• ถึงฆาต    ก. ถึงที่ตาย เช่น ชะตาถึงฆาต.
• ธรณีสงฆ์    น. ที่ซึ่งเป็นสมบัติของวัด.
• ภิกษุสงฆ์    n. พระผู้ชายในพระพุทธศาสนา ชื่อพ้อง: ภิกขุ, พระสงฆ์, ภิกษุ, พระภิกษุ คำตรงข้าม: ภิกขุนี ตัวอย่างการใช้: เขาพบว่าชีวิตแห่งการครองตนเป็นภิกษุสงฆ์นั้นได้รับความสงบอย่างยิ่ง clf.: รูป
• สังฆภัต    น. ข้าวที่ทายกถวายแก่สงฆ์ มักเรียกว่า ข้าวสงฆ์ โดยปรกติทายกนำอาหารไปถวายแก่สงฆ์ที่วัด และพระทำอปโลกนกรรมแบ่งกัน. (ป.).

• ความรักของคุณก็หันไป ความเกลียดชังฆ่าทุกสิบ
• ถ้าอัลเบิร์ต ชังฆ่าคนอีก