ชัียพฤกษ์ คือ

• ชัยพฤกษ์

• พฤกษ     พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. ( ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
• พฤกษ์     ๑ พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. ( ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข). ๒ พฺรึก ดู จามจุรี ๒ .
• ฤกษ์     ๑ เริก น. คราวหรือเวลาที่กำหนดหรือคาดว่าจะให้ผล เช่น ฤกษ์ดี ฤกษ์ร้าย, มักนิยมใช้ในทางดี เช่นหาฤกษ์แต่งงาน หาฤกษ์ยกเสาเอก. ( ส. ). ๒ เริก
• กษ     กระทรวงเกษตรและสหกรณ์
• ชัยพฤกษ์    ๑ ไชยะพฺรึก น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cassia javanica L. ในวงศ์ Leguminosae ดอกสีชมพูเข้ม เมื่อออกดอกไม่ทิ้งใบ ฝักเกลี้ยง ใช้ทำยาได้. ๒ ไชยะพฺรึก น. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.
• (พฤกษ)    เป็นคำที่ใช้ในพฤกษศาสตร์
• พฤกษ-    พฺรึกสะ-, พฺรึก น. ต้นไม้. (ส. วฺฤกฺษ; ป. รุกฺข).
• พฤกษา    พฺรึกสา น. ต้นไม้.
• พฤกษทล    น. ใบไม้. (ส.).
• อัมพฤกษ์    อำมะพฺรึก น. ชื่อเส้นซึ่งเป็นศูนย์กลางของร่างกาย อยู่ด้านหน้าท้อง; อาการที่อวัยวะบางส่วนเช่นแขนขาอ่อนแรง.
• กัลปพฤกษ์    ๑ กันละปะพฺรึก น. ต้นไม้ที่เชื่อกันว่าให้ผลสำเร็จตามความปรารถนา; เรียกต้นไม้ที่ทำขึ้นเนื่องในการทิ้งทานในงานเมรุหลวง และมีลูกมะนาวบรรจุเงินตราห้อยอยู่ตามกิ่งต่าง ๆ ของต้นไม้นั้นว่าต้นกัลปพฤกษ์, เรีย
• กาฬพฤกษ์    น. ชื่อไม้ต้นชนิด Cassia grandis L.f. ในวงศ์ Leguminosae ลำต้นดำ ใบอ่อนสีแดง ดอกเล็ก สีแดงคล้ำแล้วเปลี่ยนเป็นสีชมพูอมส้ม ฝักใหญ่อ้วนสั้น ผิวขรุขระ ด้านข้างมีสัน เป็นพรรณไม้ที่นำเข้ามาปลูก.
• กำมพฤกษ์    -มะพฺรึก (โบ) น. กัลปพฤกษ์ เช่น พวกประจำกำมพฤกษ์บังคมไหว้. (รามเกียรติ์ ร. ๒).
• กํามพฤกษ์    กัลปพฤกษ์ ต้นกํามพฤกษ์
• ต้นกํามพฤกษ์    กัลปพฤกษ์ กํามพฤกษ์