ชาวทมิฬ คือ

• ภาษาทมิฬ
  ทมิฬ
  ชนเผ่าใหญ่เผ่าหนึ่งอาศัยอยู่ทางอินเดียแถบใต้

• ชา     ๑ น. (๑) ชื่อไม้ต้นขนาดเล็กชนิด Camellia sinensis (L.) Kuntze ในวงศ์ Theaceae ขึ้นตามหุบเขาในเขตร้อน ใบใช้ชงเป็นเครื่องดื่ม, พายัพเรียก
• ชาว     น. กลุ่มชนที่มีเชื้อชาติเดียวกัน เช่น ชาวไทย ชาวจีน หรืออยู่ในถิ่นฐานเดียวกัน เช่น ชาวเมือง ชาวชนบท หรือมีอาชีพอย่างเดียวกัน เช่น ชาวไร่ ชาวนา
• วท     สถาบันวิจัยวิทยาศาสตร์และเทคโนโลยีแห่งประเทศไทย
• ทม     ทบวงมหาวิทยาลัย
• ทมิฬ     ทะมิน น. ชนพื้นเมืองอินเดียเผ่าหนึ่ง ปัจจุบันมีอยู่มากทางอินเดียแถบใต้และเกาะลังกาแถบเหนือ, ชื่อภาษาของชนเผ่านั้น. ว. ดุร้าย, ร้ายกาจ, เช่น
• มิ     ๑ ว. ไม่ เช่น มิทราบ มิควร มิบังอาจ. ๒ ก. เฉย, ไม่ค่อยพูดจา, เช่น รามสูรได้ยินสิ้นสติลงนั่งมิจะทำกระไรได้. (บทระบำตลก พระราชนิพนธ์ ร.๕).
• ยุคทมิฬ    น. ยุคที่เต็มไปด้วยความเหี้ยมโหดดุร้าย.
• ใจทมิฬ    ว. มีใจดุร้าย, มีใจร้ายกาจ, บางทีก็ใช้คู่กับคำ หินชาติ เป็น ใจทมิฬหินชาติ.
• ภาษาทมิฬ    ทมิฬ ชาวทมิฬ
• ชาวทิเบต    คนทิเบต
• พิธีทางศาสนาและเวทมนตร์ของชาวนิโกร    ในหมู่เกาะอินเดียตะวันตก
• เกี่ยวกับพิธีศาสนาและเวทมนตร์ของชาวนิโกร    ในหมู่เกาะอินเดียตะวันตก
• ชาวทะเล    กะลาสี กะลาสีเรือ
• มีเวทมนต์    มีเสน่ห์
• เวทมนตร์    เวดมน น. ถ้อยคำศักดิ์สิทธิ์ที่บริกรรมเพื่อให้สำเร็จความประสงค์ เช่น โบราณใช้เวทมนตร์ในการรักษาโรคบางอย่าง, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ คาถา เป็น เวทมนตร์คาถา เช่น เขาใช้เวทมนตร์คาถาล่องหนหายตัวได้.