ชุบมือเปิบ คือ

• (สำ) ก. ฉวยประโยชน์จากคนอื่นโดยไม่ได้ลงทุนลงแรง.

• ชุ     ( กลอน ) น. ต้นไม้ เช่น กินลูกชุลุเพรางาย. ( ม. คำหลวง ทานกัณฑ์). ( ต. ชุ ว่า ต้นไม้).
• ชุบ     ก. เอาสิ่งใดสิ่งหนึ่งจุ่มลงไปในน้ำหรือของเหลวอื่น ๆ เพื่อให้เปียก ให้กล้า ให้แข็ง เป็นต้น เช่น ชุบมือ ชุบมีด ชุบแป้ง,
• มือ     ๑ น. อวัยวะส่วนหนึ่งของร่างกายอยู่ต่อจากปลายแขนประกอบด้วยฝ่ามือและนิ้วมือ สำหรับจับเป็นต้น,
• เปิบ     ก. ใช้ปลายนิ้วขยุ้มข้าวใส่ปากตนเอง.
• มุบมิบ    ว. ปิดบังไม่ให้คนอื่นรู้, อาการที่เถียงหรือบ่นโดยอ้าปากขึ้นลงเล็กน้อยไม่ให้ได้ยิน.
• หยิบมือเดียว    (สำ) น. จำนวนน้อยมาก เช่น มีทหารแค่หยิบมือเดียวจะไปรบกับใครเขาได้.
• บุคคลที่มีชื่อเสียง    บุคคลสําคัญ บุคคลซึ่งเป็นที่รู้จัก
• บุคคลมีชื่อเสียง    คนที่มีชื่อเสียง คนที่เป็นที่รู้จักกันดี
• ถือเป็นความลับ    ปิดเป็นความลับ เก็บเป็นความลับ
• บ้าคลั่งหรือเป็นทุกข์    มีนัยน์ตาที่โกรธ ไร้เหตุผลโดยสิ้นเชิง
• กลับมีชีวิตใหม่    ฟื้นคืนชีพ
• ชื่นชอบมาก    หลงใหล จับใจ ้ลุ่มหลง ้หลงใหล
• ที่สําหรับมือจับ    ด้ามจับจักรยานสําหรับไว้หันเลี้ยว ราวสําหรับมือจับ
• เตรียมรับมือกับ    ทําให้ระมัดระวัง เตรียมพร้อมสําหรับ
• บ/ช    บัญชี

• ใครบางคนพยายามชุบมือเปิบ กับงานศิลปะที่ถูกขโมยไป
• แผนกการเมืองจะชุบมือเปิบ เอาไปใส่เสียงเองหรือ
• รางวัลของฮีโร่คือเมียโดนคนแถวนี้ชุบมือเปิบ
• แล้วจู่ๆมิยาชิตะก็ชุบมือเปิบไปซะแล้ว