ช่างน่าอาย คือ

• น่าละอาย

• ช่าง     ๑ น. ผู้ชำนาญในการฝีมือหรือศิลปะอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ช่างตัดเสื้อ ช่างไม้ ช่างไฟ. ว. มีนิสัยชอบในทางใดทางหนึ่ง เช่น ช่างคิด ช่างพูด
• น่า     ๑ ว. คำประกอบหน้ากริยา หมายความว่า ควร เช่น น่าจะทำอย่างนั้น น่าจะเป็นอย่างนี้; ชวนให้, ทำให้อยากจะ, เช่น น่ากิน น่ารัก. ๒ ว.
• น่าอาย     น่าขายหน้า น่าอัปยศ น่าอดสู น่าอับอาย น่าเกลียด อุจาด อับอาย อื้อฉาว น่าละอาย
• อา     ๑ น. น้องของพ่อ, ( โบ ) เขียนเป็น อาว์ ก็มี. (อีสาน อา ว่า น้องสาวของพ่อ, อาว ว่า น้องชายของพ่อ). ๒ ( กลอน ) ว.
• อาย     ๑ ก. รู้สึกกระดาก, รู้สึกขายหน้า. ๒ น. กลิ่น, มักใช้เข้าคู่กับคำ กลิ่น เป็น กลิ่นอาย.
• อย่างน่าอับอาย    อย่างน่าอดสู อย่างอื้อฉาว อย่างน่าขายหน้า อย่างเสื่อมเสียชื่อเสียง
• อย่างน่าอาย    อย่างน่าละอาย อย่างน่าละอายใจ อย่างทำให้เสียชื่อเสียง
• สิ่งน่าอับอาย    เรื่องน่าอับอาย เรื่องอัปยศ
• เรื่องน่าอับอาย    สิ่งน่าอับอาย เรื่องอัปยศ
• เรื่องน่าอาย    เรื่องฉาวโฉ่ เรื่องอื้อฉาว เรื่องน่าอัปยศ เหตุการณ์อื้อฉาว
• สิ่งปิดเรื่องน่าอาย    สิ่งปกปิดความผิด
• ช้างน้อย    น. ชื่อหนึ่งของดาวฤกษ์มูลา มี ๙ ดวง, ดาวแมว ดาวมูล หรือ ดาวมูละ ก็เรียก.
• ช้างน้าว    น. (๑) ชื่อกล้วยไม้ชนิด Dendrobium pulchellum Roxb. ในวงศ์ Orchidaceae ดอกใหญ่ สีน้ำตาลอมชมพูหรือนวล มีแต้มสีเลือดหมูที่กลีบกระเป๋า ๒ แต้ม. (๒) ดู ตานเหลือง.
• ช้างน้ำ    น. สัตว์ในนิยาย มีรูปร่างเหมือนช้าง มีงวงและงาคล้ายช้าง หางเป็นปลา.
• ช้างน้ํา    ฮิปโปโปเตมัส ฮิปโป

• นี่มันช่างน่าอายมากๆเลย ผมไม่เป็นอะไร จริงๆนะครับ
• ผู้ชายว่างงานสองคนนั่งด้วยกัน ช่างน่าอายจริงๆ
• มันช่างน่าอายจริงๆที่เราอยากจะเห็นหน้าเค้า
• สนมจางถูกส่งไปที่สำนักตรวจสอบ ช่างน่าอาย
• มันช่างน่าอายกับความบ้าของเขา เหมือนพวกโรคจิตชอบขโมยของ
• # นายมีเลือดเปื้อนเต็มหน้า ช่างน่าอาย #
• # นายมีโคลนเปื้อนเต็มหน้า ช่างน่าอาย #
• หม่อมฉันไร้ความสามารถ ช่างน่าอายนัก
• " โอ สามีฮยุนอาเป็นอันธพาลประจำสนามกอล์ฟ " มันช่างน่าอายเหลือเกิน
• ค้นพบว่าคมมีดของฉันมันช่างน่าอาย ฉันเก็บมันเข้าปลอกไปอีกครั้ง