ซึ่งคลุ้มคลั่ง คือ

• ซึ่งเพ้อคลั่ง

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• คล     คน ( แบบ ) น. คอ เช่น เหลือกตาเมียงเอียงคล. ( ม. คำหลวง กุมาร). ( ป. , ส. ).
• คลุ้ม     ๑ คฺลุ้ม ว. มืดมัว, ไม่แจ่มใส. ๒ คฺลุ้ม น. ชื่อไม้ล้มลุกชนิด Donax grandis Ridl. ในวงศ์ Marantaceae ต้นสูงถึง ๓ เมตร สีเขียวเข้ม
• คลุ้มคลั่ง     ก. กลัดกลุ้มในใจจนแสดงอาการอย่างคนบ้า.
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• คลั่ง     ๑ คฺลั่ง ก. แสดงอาการผิดปรกติอย่างคนบ้า, เสียสติ; โดยปริยายหมายความว่า หลงใหลในบุคคลหรือสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น คลั่งดารา,
• ลั่ง     ว. อวบ เช่น ทุเรียนพูลั่ง.
• คุ้มคลั่ง    จิตว้าวุ่น ตกใจง่าย ประณีตเกินไป หัวหมุน เคร่งเครียดเกินไป เหน็ดเหนื่อยเกินไป ไม่เป็นไปตามธรรมชาติ
• การคลุ้มคลั่ง    การเพ้อคลั่ง ความคลั่ง
• ทําให้คลุ้มคลั่ง    ทําให้บ้าคลั่ง ทําให้กังวล ทําให้สับสน ทําให้เสียสติ
• คงคลัง    ว. เรียกเงินที่มีอยู่ในคลังในเวลาใดเวลาหนึ่งว่า เงินคงคลัง.
• สิงคลิ้ง    (กลอน) ว. งามอย่างสง่า เช่น บพิตรพ่องามสิงคลิ้ง. (ลอ).
• ซัคคลิง    เซอร์จอห์น ซัคคลิง
• ซึ่งคลาน    ซึ่งเลื้อย น่ากลัว
• ความคลั่ง    1) n. การหมกมุ่นในสิ่งใดสิ่งหนึ่งจนเกินไป เช่น คลั่งอ่านหนังสือ คลั่งเล่นกล้วยไม้ ชื่อพ้อง: ความบ้าคลั่ง, ความคลั่งไคล้ ตัวอย่างการใช้: ความคลั่งของผู้คนต่อนักร้องคนนี้ทำให้บัตรคอนเสิร์ต