ซึ่งต้องชำระ คือ

• ซึ่งพอจะรวบรวมได้
  ซึ่งพอจะเก็บได้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ต้อ     ๑ น. โรคอย่างหนึ่งเกิดที่ลูกตา ทำให้ตาพิการมองอะไรไม่เห็นชัดเจน หรืออาจทำให้ตาบอดได้ มีหลายชนิด. ๒ ว. อ้วนสั้น, อ้วนเตี้ย, เช่น ขวดต้อ
• ต้อง     ก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่น ต้องกิน ต้องนอน ต้องทำ. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ชำ     ๑ น. ชื่อร้านหรือเรือขายของแห้งต่าง ๆ ที่เป็นอาหารเป็นต้น เรียกว่า ร้านชำ หรือ เรือชำ. ๒ ก. เอากิ่งไม้ที่ตัดหรือตอนมาปักไว้ที่ที่ดินแฉะ ๆ
• ชำระ     ก. ชะล้างให้สะอาด เช่น ชำระร่างกาย; สะสาง, ปรับปรุงแก้ไขให้ดีขึ้น, เช่น ชำระพระไตรปิฎก ชำระพจนานุกรม; พิจารณาตัดสิน เช่น ชำระความ; ใช้ในคำว่า
• ระ     ก. กระทบเรียดไป เช่น เอาไม้ระรั้วสังกะสี.
• ค้างชำระ    เป็นหนี้
• ของชำร่วย    น. ของตอบแทนผู้มาช่วยงานเช่นงานแต่งงานและงานศพ.
• การแจ้งชำระหนี้    การแจ้งหนี้
• ผู้ค้างชำระหนี้    ผู้ไม่ชำระหนี้ ผู้ไม่ชำระเงิน
• พึงชำระภาษี    ต้องเสียภาษี บุคคลหรือทรัพย์สินที่ต้องเสียภาษี
• ร้านของชำร่วย    ร้านกิฟต์ชอป
• เส้นชำระร่องฟัน    ขี้ไหม เส้นใยไหม ไหมจุรี
• ของชำ    น. ของแห้งต่าง ๆ ที่ใช้เป็นอาหาร เช่น พริก กะปิ หอม กระเทียม.