ซึ่งถูกสอนได้ คือ

• ซึ่งสามารถเรียนรู้หรือรับการศึกษาได้
  ซึ่งได้รับการสอนได้

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ถู     ก. สี เช่น ถูขี้ไคล ถูฟัน ถูเนื้อถูตัว, เช็ดโดยวิธีใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งไถไปไถมาให้สะอาด เช่น ถูบ้าน.
• ถูก     ๑ ก. โดน, แตะต้อง, สัมผัส, เช่น ถูกเนื้อถูกตัว; เหมาะกัน, เข้ากัน, เช่น ถูกนิสัย; ตรงกันกับ เช่น ถูกกฎหมาย ถูกลอตเตอรี่;
• สอ     ๑ ว. ขาว เช่น ดินสอพอง. ( เทียบ เขมร ส ว่า ขาว). ๒ ว. ประดังกัน เช่น วิ่งสอกันมารับหน้า, หลั่งออกมาออ ในคำว่า น้ำลายสอ. ๓ น. คอ. ( ข.
• สอน     ก. บอกวิชาความรู้ให้ เช่น ครูสอนหนังสือนักเรียน, แสดงให้เข้าใจโดยวิธีบอกหรือทำให้เห็นเป็นตัวอย่างเพื่อให้รู้ดีชั่วเป็นต้น เช่น สอนแม่ไม้มวยไทย
• อน     อะนะ- เป็นคำปฏิเสธ แปลว่า ไม่, ไม่ใช่, ใช้ประกอบหน้าศัพท์บาลีและสันสกฤตที่ขึ้นต้นด้วยสระ เช่น อาทร = เอื้อเฟื้อ, อนาทร = ไม่เอื้อเฟื้อ. ( ดู อ ๒
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ซึ่งได้รับการสอนได้    ซึ่งถูกสอนได้ ซึ่งสามารถเรียนรู้หรือรับการศึกษาได้
• ซึ่งไม่ได้รับการฝึกสอน    ไม่ได้รับการฝึกฝน ไม่ได้รับการอบรม
• ซึ่งถูกสับ    ซึ่งถูกตัด ซึ่งถูกฟัน ซึ่งถูกโค่น
• ซึ่งไม่ถูกสั่งสอน    ซึ่งไม่ได้รับการสอน
• ฝึกสอน    ก. ฝึกหัดการสอนในโรงเรียนตามหลักสูตรวิชาการศึกษา; สอนให้ทำจนเป็น, สอนให้เป็นคนดี, เช่น เฝ้าฝึกสอน.
• ซึ่งอนุมานได้    ซึ่งหักลบไป
• ซึ่งถูกพิมพ์ได้    ซึ่งเหมาะกับการพิมพ์