ซึ่งถูกหลองลวงได้ คือ

• ซึ่งกระทำผิดได้
  ซึ่งย่อมกระทำผิดได้
  ยากที่จะไม่ผิด

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ถู     ก. สี เช่น ถูขี้ไคล ถูฟัน ถูเนื้อถูตัว, เช็ดโดยวิธีใช้สิ่งใดสิ่งหนึ่งไถไปไถมาให้สะอาด เช่น ถูบ้าน.
• ถูก     ๑ ก. โดน, แตะต้อง, สัมผัส, เช่น ถูกเนื้อถูกตัว; เหมาะกัน, เข้ากัน, เช่น ถูกนิสัย; ตรงกันกับ เช่น ถูกกฎหมาย ถูกลอตเตอรี่;
• กห     กระทรวงกลาโหม
• หลอ     ว. ใช้ประกอบกับคำ เหลือ เป็น เหลือหลอ หมายความว่า หลงเหลืออยู่ เช่น รถชนกันอย่างนี้ จะมีอะไรเหลือหลอเล่า, ถ้าใช้ในความปฏิเสธหมายความว่า หมดเกลี้ยง
• ลอง     ๑ น. ของที่ทำรองรับไว้ชั้นใน เช่น ลองพระสุพรรณราช; ส่วนที่ประกอบชั้นนอกของพระโกศหรือโกศ เรียกว่า พระลอง หรือ ลอง. ๒ ก.
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ลวง     ๑ ก. ทำให้หลงผิด เช่น ขุดหลุมพรางลวงข้าศึก. ๒ น. คำกำกับชื่อปีในวิธีนับศักราชของไทยเหนือ ตรงกับเลข ๘, เขียนเป็น รวง ก็มี.
• วง     น. รูปที่มีเส้นที่โค้งเข้ามาบรรจบกัน ล้อมรอบเป็นขอบเขตสิ่งใดสิ่งหนึ่ง เช่น วงกลม วงรี, โดยปริยายหมายถึงลักษณะที่รวมกันเป็นหมู่เป็นกลุ่ม เช่น
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• คนที่ถูกหลอกลวงได้ง่าย    คนที่ถูกใช้เป็นเครื่องมือของคนอื่น ผู้ถูกหลอก ผู้ถูกโกง ผู้รับบาป สิ่งที่มีชีวิตที่ถูกบูชายัญ
• ผู้ที่ถูกหลอกลวงได้ง่าย    ก้อนเนื้อหนา คนที่ถูกหลอกลวงหรือโกงได้ง่าย ท่อนไม้สั้นและหนา นกทะเลตีนเป็ด ปีกยาวชนิดหนึ่ง ผู้ที่ถูกหลอกได้ง่าย แพะรับบาป
• คนที่ถูกหลอกลวงหรือโกงได้ง่าย    ก้อนเนื้อหนา ท่อนไม้สั้นและหนา นกทะเลตีนเป็ด ปีกยาวชนิดหนึ่ง ผู้ที่ถูกหลอกลวงได้ง่าย ผู้ที่ถูกหลอกได้ง่าย แพะรับบาป
• การหลองลวง    กลลวง การโกหก