ซึ่งปลดเปลื้อง คือ

• ซึ่งทําให้โล่งอก

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ปลด     ปฺลด ก. เอาออก (ใช้แก่สิ่งที่เกี่ยวอยู่ แขวนอยู่ คล้องอยู่ หรือขัดอยู่ เป็นต้น) เช่น ปลดม่านที่แขวนอยู่ ปลดห่วงที่เกี่ยวอยู่
• ปลดเปลื้อง     ก. ทำให้หลุดพ้นเพื่อแบ่งเบาหรือให้หมดไป, เปลื้อง ก็ว่า.
• ลด     ก. น้อยลง ต่ำลง หรือทำให้น้อยลงต่ำลงกว่าที่มีอยู่เป็นอยู่แต่เดิม เช่น น้ำลด ลดโทษ ลดราคา ลดน้ำหนัก ไข้ลด ลดธงลงจากเสา, ผ่อนลง เช่น ลดฝีเท้า
• เปล     เปฺล น. เครื่องสำหรับนอน ใช้ไกวหรือโยก, เครื่องสำหรับนอนเล่นแกว่งไกวไปมาได้, เครื่องสำหรับหามคนเจ็บ; เรียกภาชนะบางอย่างที่มีรูปลักษณะอย่างเปล
• เปลื้อง     เปฺลื้อง ก. เอาออก (ใช้แก่เครื่องแต่งตัวที่นุ่งห่มหรือคลุมอยู่), ทำให้หลุดพ้นเพื่อแบ่งเบาหรือให้หมดไป เช่น เปลื้องทุกข์ เปลื้องหนี้, ปลดเปลื้อง
• ลื้อ     ๑ น. ไทยพวกหนึ่งอยู่ในแคว้นสิบสองปันนา. ๒ ( ปาก ) ส. คำใช้แทนผู้ที่เราพูดด้วย เพศชาย ใช้พูดกับผู้ที่เสมอกันหรือผู้น้อยในทำนองเป็นกันเอง,
• อง     น. คำนำหน้านามของบุคคลซึ่งเป็นเชื้อพระวงศ์ของกษัตริย์ญวน เช่น องเชียงสือ องเชียงชุน,
• ลด/ปลดเปลื้องจาก    บรรเทาจาก
• การปลดเปลื้อง    การปลดปล่อย การปล่อยเป็นอิสระ การผ่อนคลาย การบรรเทา
• ปลดเปลื้องจาก    ทําให้คลาย ทําให้คลี่คลาย ปล่อยเป็นอิสระจาก
• ปลดเปลื้องภาระ    ดำเนินการได้ผล ตัดสินให้พ้นโทษ ทำให้พ้นข้อกล่าวหา ทำให้พ้นความผิด ทำให้พ้นไป ทำให้ฟื้นจากความผิด ยกโทษให้ อภัยให้ ไถ่
• ปลดเปลื้องได้    ถอดได้ ยกไปได้ ย้ายได้ ลบได้
• ซึ่งปลดปล่อย    ซึ่งผ่อนคลาย
• ซึ่งเปล่งปลั่ง    ซึ่งระยิบระยับ ซึ่งเป็นประกาย ซึ่งมีแสงแวววาว ซึ่งส่องแสงเรืองรอง

• ผู้ซึ่งปลดเปลื้องความผิดในอดีตทั้งมวล