ซึ่งปลอบโยน คือ

• ซึ่งทำให้พอใจ
  ซึ่งปลอบใจ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ปลอบ     ปฺลอบ ก. พูดเอาอกเอาใจให้คลายอารมณ์ขุ่นหมอง.
• ปลอบโยน     ปฺลอบ ก. พูดเอาอกเอาใจให้คลายอารมณ์ขุ่นหมอง.
• ลอบ     ๑ น. ชื่อเครื่องสานสำหรับดักปลาดักกุ้ง มีหลายชนิด เช่น ลอบนอน ลอบตั้ง ลอบประทุน; ( ถิ่น-ปักษ์ใต้ ) ตาข่ายที่ขึงดักจับนก. ๒ ก.
• อบ     ก. ปรุงกลิ่นด้วยควันหรือรมด้วยกลิ่นในที่ที่ควันหรือกลิ่นกระจายออกไปไม่ได้; ทำให้ร้อนหรือสุกด้วยไอน้ำหรือไอไฟในที่ที่ความร้อนออกไม่ได้;
• โย     ๑ ( ปาก ) ก. พูดแขวะ, พูดชวนวิวาท. ๒ ( โบ ) ว. เรียกทุเรียนที่มีเม็ดห่าง ๆ ว่า ทุเรียนโย. ( ปรัดเล ).
• โยน     ๑ ก. ซัดให้สิ่งใดสิ่งหนึ่งพ้นไปจากตัวโดยวิธีหงายมือ เช่น โยนสตางค์ โยนของ, เคลื่อนไหวหรือทำให้เคลื่อนไหวอย่างแรงจากที่เดิม เช่น
• ผู้ปลอบโยน    ผ้านวมคลุมเตียง ผู้ปราบปราม
• การปลอบโยน    การทําให้สงบ การปลอบขวัญ การแสดงความเสียใจด้วย การสร้างความสงบ
• คําปลอบโยน    คําปลอบ สิ่งปลอบใจ
• ปลอบโยนได้    ให้อภัยได้
• ซึ่งไม่สามารถปลอบโยนได้    ไม่ปรานี ไม่โอนอ่อน
• ซึ่งปลอบใจ    ซึ่งทำให้พอใจ ซึ่งปลอบโยน
• สิ่งปลอบใจ    การปลอบใจ คําปลอบใจ คําปลอบ คําปลอบโยน
• ซึ่งปลอดภัย    ซึ่งมั่นใจได้ ซึ่งไร้กังวล