ซึ่งฝังราก คือ

• ซึ่งฝังลึก
  ซึ่งฝังหัว

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ฝัง     ก. จมหรือทำให้จมลงไปจากระดับพื้นจนมิดทั้งหมดหรือมิดแต่บางส่วน เช่น ฝังศพ ฝังทรัพย์ ฝังเสา, ทำให้จมติดแน่นอยู่ในสิ่งต่าง ๆ เช่น ฝังเพชร ฝังลาย,
• ฝังราก     v. ตั้งถิ่นฐานประจำ ชื่อพ้อง: ตั้งรกราก, ตั้งหลักปักฐาน ตัวอย่างการใช้:
• รา     ๑ น. ไม้ที่กระหนาบอยู่ใต้ท้องพรึงรับพื้นเรือนเพื่อไม่ให้พื้นอ่อน อยู่ระหว่างรอด; ไม้จีมเสาที่ปากหลุมซึ่งยังไม่ได้กลบดินเพื่อกันไม่ให้โอนเอน
• ราก     ๑ น. ส่วนของต้นไม้ ตามปรกติอยู่ในดิน มีหน้าที่ดูดอาหารเลี้ยงลำต้น, โดยปริยายเรียกสิ่งที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น รากผม รากฟัน;
• ซึ่งฝึกหัดยาก    ดื้อดึง ซึ่งสอนยาก
• ลงราก    ก. ท้องเดินและอาเจียน; วางฐานรากอันเป็นโครงสร้างส่วนที่รองรับอาคารหรือสิ่งปลูกสร้างตอนล่างสุดไม่ให้ทรุด เช่น ลงรากตึก ลงรากอาคาร; มีรากงอกลงไปยึดดิน เช่น ต้นไม้ลงราก.
• หยั่งราก    v. ฝังรากลึก ตัวอย่างการใช้: ฝั่งไทยและฝั่งลาวเป็นดินแดนที่พระพุทธศาสนาได้หยั่งรากลงในจิตใจของผู้คนที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้นมาช้านาน
• ซึ่งฝังลึก    ซึ่งติดเป็นนิสัย ซึ่งเป็นสันดาน ซึ่งฝังราก ซึ่งฝังหัว
• ซึ่งฝังหัว    ซึ่งฝังราก ซึ่งฝังลึก
• ซึ่งฝ่าฝืน    ซึ่งกระทําล่วงละเมิด ซึ่งละเมิด
• ฝังรกฝังราก    ก. ตั้งถิ่นฐานประจำ.
• วางราก    สร้าง ก่อตั้ง จัดตั้ง
• เสียงราก    อ้วก เสียงอาเจียน
• ซึ่งฝังแน่น    ติดแน่น ซึ่งฝังในเส้นใย