ซึ่งฝึกหัดยาก คือ

• ดื้อดึง
  ซึ่งสอนยาก

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ฝึก     ก. ทำ (เช่นบอก แสดง หรือปฏิบัติ เป็นต้น) เพื่อให้เกิดความรู้ความเข้าใจจนเป็นหรือมีความชำนาญ เช่น ฝึกทหาร ฝึกกายบริหาร ฝึกงาน.
• ฝึกหัด     ก. ฝึกให้ชำนาญ, หัดให้ทำจนชำนาญ, เช่น ฝึกหัดทำเลข ฝึกหัดทำการบ้าน.
• กห     กระทรวงกลาโหม
• หัด     ๑ น. โรคติดต่อที่เกิดจากเชื้อไวรัส มีอาการไข้สูงและปวดศีรษะ ออกผื่นแดงตามตัว. ( อ. measles, morbilli, rubeola). ๒ ก. ฝึก, ฝึกฝน,
• ยา     น. สิ่งที่ใช้แก้หรือป้องกันโรค หรือบำรุงร่างกาย เรียกชื่อต่าง ๆ กัน คือ เรียกตามลักษณะก็มี เช่น ยาผง ยาเม็ด ยาน้ำ เรียกตามสีก็มี เช่น ยาแดง
• ยาก     น. ความลำบาก. ว. ลำบาก เช่น พูดยาก, ไม่สะดวก เช่น ไปยาก มายาก, ไม่ง่าย เช่น ตอบยาก ทำยาก; จน เช่น คนยาก, นิยมใช้เข้าคู่กันเป็น ยากจน; ( โบ )
• ซึ่งฝังราก    ซึ่งฝังลึก ซึ่งฝังหัว
• ซึ่งยากหยั่งถึง    ล้ําลึก ซึ่งหยั่งไม่ถึง
• ซัดยา    ก. ใส่ยาลงในเบ้าที่หลอมโลหะในการเล่นแร่แปรธาตุ.
• ซึ่งติดยา    ซึ่งติดยาเสพติด
• ซึ่งยืดยาว    ซึ่งเป็นคําที่ยาวมาก
• จุดยุ่งยาก    กางเขน ความลำบากของปัญหา จุดสำคัญ ประเด็นสำคัญ
• สากหยาก    สากกะหฺยาก ว. ขรุขระ, น่าสะอิดสะเอียนอย่างหนังคางคก.
• ซึ่งฝังลึก    ซึ่งติดเป็นนิสัย ซึ่งเป็นสันดาน ซึ่งฝังราก ซึ่งฝังหัว