ซึ่งย่อยยับได้ คือ

• ซึ่งตายได้
  ซึ่งไม่ยืนยาว

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ย่อ     ก. ยอบลง เช่น ย่อตัว ย่อเข่า, ลดให้สั้นหรือเล็กลง เช่น ย่อความ ย่อส่วน; ทำให้ยุบเข้าไป, ทำให้จมลึกเข้าไป, เช่น ย่อเก็จ ย่อมุม.
• ย่อย     ก. ทำเป็นส่วนเล็กส่วนน้อยโดยแยกจากส่วนใหญ่ เช่น ย่อยหิน; ทำให้ละลายจนซึมซาบได้ เช่น ย่อยอาหาร. ว. เรียกส่วนน้อยที่แยกจากส่วนใหญ่ เช่น ส่วนย่อย
• ย่อยยับ     ว. ป่นปี้, เช่น เสียการพนันย่อยยับ เสียหายย่อยยับ, ยับย่อย หรือ ยับเยิน ก็ว่า. ก. ถูกทำลาย, เสียหาย, เช่น
• ย่อยยับได้     ตายได้ เน่าเปื่อยได้ง่ายn
• อย     อะยะ-, อะยัด น. เหล็ก. ( ป. อย; ส. อยสฺ).
• ยับ     ๑ ก. เก็บ. น. เรียกผลหมากสุกที่เก็บไว้กินนาน ๆ โดยทำเป็นหมากหลุมหรือหมากไหว่า หมากยับ. ๒ ก. ย่น, ยู่ยี่, เช่น ผ้ายับ เสื้อยับ กระดาษยับ,
• ได     น. มือ. ( ข. ).
• ได้     ก. รับมาหรือตกมาเป็นของตัว เช่น ได้เงิน ได้ลูก ได้แผล; ใช้ประกอบท้ายคำกริยา มีความหมายต่าง ๆ แล้วแต่ความแวดล้อม คือ อาจ, สามารถ, เช่น เดินได้
• ซึ่งยอมรับได้    ซึ่งเดินสายกลาง
• อย่างยอมรับได้    พอใช้ได้
• ซึ่งนับได้    ซึ่งจาระไนได้ ซึ่งยกตัวอย่างได้ ซึ่งระบุได้ นับได้
• ซึ่งพับได้    ซึ่งสามารถถูกเปลี่ยนแปลงได้ ซึ่งแปลงเป็นรถเปิดประทุนได้.n.รถยนต์หรือเรือที่เปิดประทุนได้
• ซึ่งยืดได้    ยืดหยุ่น ซึ่งเด้งหรือดีดกลับได้
• ซึ่งยกตัวอย่างได้    ซึ่งจาระไนได้ ซึ่งนับได้ ซึ่งระบุได้ นับได้