ซึ่งลุกเป็นไฟ คือ

• คะนอง
  ติดไฟได้
  มีสีแดงจ้า
  ลุกเป็นเพลิง
  เป็นไฟ
  แสบร้อน
  ซึ่งลุกไหม้
  รุ่มร้อน
  สว่างโร่
  โกรธเป็นไฟ

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ลุก     ก. เคลื่อนขึ้นจากท่านั่งหรือท่านอน เช่น ลุกจากเก้าอี้ลุกจากที่นอน, ตั้งขึ้น เช่น ขนลุก; เคลื่อนออกจาก เช่น ลุกแต่สุโขทัย. ( จารึกสยาม );
• ลุกเป็นไฟ     v. สังคมเดือดร้อนวุ่นวาย ตัวอย่างการใช้: เหตุการณ์ในสหรัฐอเมริกาที่กำลังลุกเป็นไฟอยู่ในขณะนี้ได้สร้างความหวาดกลัวไปทั่วโลก
• เป็น     ๑ ก. คำกริยาสำหรับแสดงความสัมพันธ์ระหว่างคำกับคำเพื่อให้เห็นว่าคำหน้าและคำหลังมีภาวะ คือ ความมี ความเป็น เกี่ยวข้องกันอย่างไร เช่น ท่านเป็นเจ้า
• เป็นไฟ     ว. คล่อง เช่น พูดฝรั่งเป็นไฟ.
• ไฟ     น. ชื่อธาตุอย่างหนึ่งในธาตุทั้ง ๔ คือ ดิน น้ำ ไฟ ลม; ผลจากปฏิกิริยาเคมีซึ่งก่อให้เกิดความร้อน แสงสว่าง และเปลว คือ กลุ่มแก๊สที่กำลังลุกไหม้
• ซึ่งลุกเป็นไฟได้ง่าย    ซึ่งไวไฟ
• การลุกเป็นไฟ    การลุกไหม้
• ลุกเป็นไฟได้    ติดไฟได้ง่าย มีอารมณ์รุนแรงได้ง่าย ยุยงได้ง่าย ลุกไหม้ได้
• ทำให้ลุกเป็นไฟ    จุด
• ทําให้ลุกเป็นไฟ    ทําให้โกรธ
• พูดเป็นไฟ    ก. พูดคล่องเหลือเกิน.
• เป็นฟืนเป็นไฟ    ว. รุนแรง, เต็มที่, (ใช้แก่กริยาโกรธ) เช่น โกรธเป็นฟืนเป็นไฟ.
• ซึ่งลอยขึ้นไป    ซึ่งกําลังรุดหน้า ซึ่งสูงขึ้น