ซึ่งลุ่มหลง คือ

• ซึ่งหลงใหล

• ซึ่ง     ส. คำใช้แทนนามหรือข้อความที่อยู่ข้างหน้า เช่น บ้านของเขาอยู่ในป่าซึ่งห่างจากชุมชน. บ. คำสำหรับนำหน้านามที่เป็นผู้ถูกกระทำ เช่น
• ลุ     ก. ถึง (ในลักษณะที่ต้องใช้ความพยายาม) เช่น ลุความสำเร็จ, ถึง เช่น ลุศักราช, บางทีก็ใช้เข้าคู่กับคำ ถึง เป็น ลุถึง; ( โบ ) รู้ความ เช่น ลุท้องตรา
• ลุ่ม     ว. ต่ำ (ใช้แก่ลักษณะพื้นดินซึ่งรับน้ำที่ไหลท่วมได้หรือน้ำขึ้นถึง) เช่น ที่ลุ่ม ที่ราบลุ่ม, ตรงข้ามกับ ดอน.
• ลุ่มหลง     ก. หมกมุ่น, มัวเมา, เช่น ลุ่มหลงในอบายมุข.
• หลง     หฺลง ก. สำคัญผิด, เข้าใจผิด, เช่น กาหลงเข้าใจว่าไข่นกดุเหว่าเป็นไข่ของตน; หมกมุ่น, มัวเมา, คลั่งไคล้, เคลิบเคลิ้ม, เช่น หลงในอบายมุข หลงเสน่ห์;
• ลง     ก. ไปสู่เบื้องต่ำหรือไปสู่เบื้องที่ถือว่าตรงข้ามกับขึ้น เช่น น้ำลง เครื่องบินลง, ไปสู่พื้นดินและพื้นอื่น ๆ เช่น ลงดิน ลงบันได ลงเรือ;
• ซึ่งลุ่มหลงภรรยาหรือเมีย    ซึ่งยินยอมตามภรรยามากเกินไป
• อย่างลุ่มหลงมาก    อย่างคลั่งไคล้มาก อย่างศรัทธาเหลือล้น
• หลงลม    (ปาก) ก. หลงเชื่อถ้อยคำ เช่น อย่าหลงลมปากคนชวนไปหาลาภทางไกล.
• หลงลิ้น    v. หลงเชื่อคำยอ be fooled by praise/compliment ชื่อพ้อง: หลงคารม, หลงลม, หลงลมปาก ตัวอย่างการใช้: อย่าไปหลงลิ้นเขาเชียวนะ
• หลงลืม    ก. มีความจำเลอะเลือน, มีความจำเสื่อมจึงทำให้ลืม, มีสติเฟือนไป.
• ซึ่งล้มลง    ซึ่งตกลงมา ซึ่งร่วงลงมา ซึ่งถูกทำลาย ซึ่งถูกพิชิต ซึ่งสูญเสียพรหมจารี
• ้ลุ่มหลง    จับใจ ชื่นชอบมาก ้หลงใหล
• ความหลงละเมอ    การฝันเฟื่อง ความเพ้อฝัน
• อย่างลุ่มหลงภรรยาหรือเมีย    ซึ่งยินยอมตามภรรยามากเกินไป